Όσκαρ Ουάϊλντ - - ένα κείμενο του Κωνσταντίνου Γαβρόγλου
Θα τον χαρακτήριζε η ευφυία του, όμως τον στιγμάτισε μια πολύχρονη εμπειρία του. Ο Όσκαρ Ουάϊλντ ήταν ένας ιδιαίτερος καλλιτέχνης. Πιστεύει πως υπάρχουν δύο τρόποι ώστε κάποιος να μετατρέψει τις αρνητικές εμπειρίες σε θετικές. O ένας είναι ο δρόμος της αρετής, και ο άλλος της ήττας και της ματαίωσης. Ο δρόμος της αρετής εξετάζει τις δυνάμεις του ανθρώπου, Ρίχνει φως στις ανάγκες μας, και εν τέλει νικητές μας αναδεικνύει, ενώ η ματαίωση μας διδάσκει την τιμωρία, μας κάνει να καταλάβουμε τι είναι τιμωρία, και Για πιον λόγο τιμωρούμαστε. Μέσα στο έργο του De Profundis – Εκ βαθέων επιστολή αναφέρει πως οι άνθρωποι πολλές φορές τιμωρούμαστε Για πράματα που δεν ευθυνόμαστε. Το 1895 καταδικάστηκε σε τριετή φυλάκιση εξαιτίας των ερωτικών του συνευρέσεων με ιερόδουλες. Τα πρώτα δύο χρόνια εξέτισε στο Λονδίνο, αρχικά το Πέντβιλ, και στη συνέχεια στο ΓΟυότσουερθ και τον τελευταίο στο Ρέντινγκ. Ο Όσκαρ Ουάϊλντ στην φυλακή αναγκάστηκε να υπομείνει τις άσχημες συνθήκες κράτησης, όπως ήταν το κακής ποιότητας φαγητό, η αυπνία που προκαλούσαν τα σανιδωτά κρεβάτια, στόχος του συστήματος κράτησης ήταν να διαφθείρει την νοητική αντίληψη των ανθρώπων, η έλλειψη βιβλίων με αποτέλεσμα την στέρηση του διαβάσματος, επισκεπτήριο, οι κρατούμενοι έχουν το δικαίωμα να δέχονται επίσκεψη φίλων μία φορά τον μήνα Για όση ώρα θέλουν, και όχι μόνο τέσσερις φορές τον χρόνο και Για είκοσι λεπτά. Γράμματα, ο κρατούμενος είχε δικαίωμα να γράφει και να δέχεται Γράμματα τουλάχιστον μία φορά τον μήνα, και όχι τέσσερις φορές τον χρόνο. Παιδιά κρατούμενοι, χρησιμοποιούν τις αυλές χωρίς ήλιο Για Γυμναστική, ενώ κανονικά θα έπρεπε να είναι υπό επιτήρηση σε σχολείο φυλακών. Στις φυλακές απαιτείται ένας όμορφος λόγος Για να νοιώσει όμορφα ο κρατούμενος, αντ’ αυτού επικρατεί ησυχία και ένας είδους άσχημος περιορισμός που κάνει τους κρατούμενους να νοιώσουν χειρότερα μέρα παρά μέρα. Μέσα στην φυλακή ο Όσκαρ Ουάϊλντ ένοιωσε μεγάλη ντροπή αλλά και την ατίμωση. Όσοι κράτησαν επαφή μαζί του όσο ήταν στην φυλακή ήθελαν με κάποιον τρόπο να του δώσουν κουράγιο και έτσι αποφάσισαν να διαμαρτυρηθούν Για τις συνθήκες κράτησης, όμως οι απαντήσεις από τα κυβερνητικά στελέχη ήταν αρνητικές, είπαν πως ο Όσκαρ θα μεταφερθεί σε ένα δωμάτιο με σκοπό να μιλάει μόνος του. Η φυλακή άλλαξε τον Όσκαρ Ουάϊλντ πολύ, τουλάχιστον εμφανισιακά, τον έκανε να φαίνεται μεγαλύτερος, το καφέ μαύρο μαλλί του ήταν καλυμμένο με χρώμα Γκρι, ενώ είχε χάσει αρκετά κιλά. Κάποιες εκ των διαμαρτυριών εκφράζαν την έλλειψή ελπίδας, αλλά και φόβο να μιλήσει. Εκφράζει θυμός απέναντι στο πολιτικό στερέωμα της Αγγλίας. Πιστεύει πως η Αγγλία είναι ένα ανοργάνωτο κράτος, και εκφράζει έντονα την άποψη πως η χειρότερη τιμωρία Για τον ίδιο ήταν η έλλειψη βιβλίων, αυτό ήταν που τον πόνεσε περισσότερο Απ’όλα. Περιγράφει την ζωή στην φυλακή ως απαίσια, άσχημη και γεμάτη πόνο. Λάτρευε τον Δάντη ΑλιΓκέρι και τους αρχαίου Έλληνες. Αρχικά, λέει πως ήταν ένας φιλικός εφιάλτης, και τόσο τρομαχτικά που δεν το φανταζόμουν. Τον βουτούσαν σε μολυσμένο νερό οποίο αποκαλούσαν μπανιέρα. Δεν μπορούσε να αναπνεύσει, και όταν χρησιμοποιούσαν το πανί Για στέγνωμα εκείνος πίστευε πως φόραγε το ρούχο της ντροπή, και όταν έτρωγε πως τον πείραζε το στομάχι του. Πίστευε πως δεν υπάρχει χειρότερη κόλαση από την αγγλική φυλακή. Παραδέχθηκε πως το φαγητό πολλές φορές τον οδήγησε στην τουαλέτα, και του προκάλεσε άσχημες καταστάσεις.. Η πείνα τον έκανε αδύναμο, αλλά ο τρόπος συμπεριφοράς απέναντι στους κρατούμενους ήταν το χειρότερο. ΄<<Έχουν εθιστεί στην κακία εδώ>> έλεγε. Ποτέ δεν πίστευε πως οι άνθρωποι μπορούν να φερθούν τόσο απάνθρωπα. Σου έσβηναν την θέληση, έκλεβαν την ελπίδα, και κυριευόντουσαν από τον φόβο. Πίστευε πως στην φυλακή δεν υπάρχει ελπίδα, αλλά μίσος. Η χειρότερη περίοδος της φυλακής ήταν η πρώτη καθώς όλοι αναγκάστηκαν να εξοικειωθούν με μια άσχημη πραγματικότητα, ενώ ομολόγησε πως <<πέθανε>> και <<ήρθα ξανά στην ζωή σαν ασθενής>>. Οι άσχημες συνθήκες έκαναν τον Όσκαρ Ουάϊλντ να νοιώθει πως τα ρούχα που χρησιμοποιεί κρέμονται πάνω του. Λέει πως αν τον άφηναν ελεύθερο να Γράψει θα ένοιωθε πολύ καλύτερα, αλλά τον καταδικάσαν. Ένα πρωί δεν μπορούσε να σηκωθεί επειδή ήταν άρρωστος, τότε τις φυλακές επισκέφθηκε ένας Γιατρός, τον κοίταξε από μακριά χωρίς να τον πλησιάσει, και του είπε <<σήκω, χωρίς αμφιβολία είσαι καλά>>. Αποκάλυψε πως στην φυλακή όλα όσα συμβαίνουν είναι αποτελέσματα του συστήματος, σύστημα, μια λέξη που δεν κατάλαβε ποτέ κανείς. Είπε πώς να επαναστατήσεις, θα διαφθαρθείς ακόμη περισσότερο εδώ μέσα. Πίστευε πως το σύστημα θα αλλάξει Για λίγο και θα υπάρχουν βιβλία αλλά και υλικό ώστε κάποιος να μπορεί να Γράψει, και πίστευε πως η φυλακή μπορεί να σε τρελάνει σε μία εβδομάδα. <<Αν πιστεύεις πως τολμάς να φέρεις αντίρρηση σε κρατικούς υπαλλήλους, τότε δεν ξέρεις τίποτα από φυλακή>> είπε. Παραδέχεται πως κάποιοι εξ’ αυτών ήταν ευγενικοί μαζί του και κάποια στιγμή θέλει να τους εκφράσει το ευχαριστώ του. Πρέπει να είσαι δυνατός ώστε να μπεις εδώ μέσα και εκφράσεις όσα συμβαίνουν εκεί μέσα. Ο Όσκαρ το μόνο που ήθελε στην φυλακή είναι βιβλία να διαβάσει, αλλά και υλικό Για να Γράψει. Θυμήθηκε την συνάντηση που είχε με την κυρία Ντόροθι Νέβιλ, την περιγράφει ως μια όμορφη και γοητευτική κυρία, και ως έναν υπέροχο άνθρωπο. Ο Όσκαρ Ουάϊλντ είναι έτοιμος να ξαναβγεί στην ζωή, έχει συμφιλιωθεί με την σύζυγο του και ξεκίνησε να Γράφει τα πρώτα του βιβλία. Πίστευε πως θα του αρέσει ο <<Οιδίπους τύραννος>> αλλά δεν μπόρεσε να το διαβάσει. Λίγο πριν βγει από την φυλακή το μόνο που ήθελε ήταν λίγά ρούχα. Ένοιωσε μεγάλη ευγνωμοσύνη που τα παρέλαβε. Την ώρα που έβαινε από την φυλακή είδε τα τρία του παιδιά στον διάδρομο της φυλακής, ήταν ήδη καταδικασμένα. Στην διάρκεια της κράτησης του είδε πολλά παιδιά, και ειδικά στις φυλακές του Λονδίνου. Τα παιδιά που κρατούνται στις αγγλικές φυλακές πέφτουν συχνά θύματα άσχημων καταστάσεων, εκτός από εκείνα οποία έχουν Γίνει μάρτυρες αυτών. Όταν βγήκε από την φυλακή του πρόσφεραν από μια αμερικανική εφημερίδα ένα μεγάλο χρηματικό ποσό σαν αντίτιμο της δύσκολης εμπειρίας του, όμως εκέινος το αρνήθηκε γιατί είχε ήδη πάνω του ένα μεγάλο χρηματικό ποσό, γιατί πίστευε πως έτσι το μόνο που θα καταφέρει είναι να προσβάλλει την αξιοπρέπεια του. Το 1897 αποφυλακίστηκε και πήγε στο Παρίσι όπου και πέρασε τα τρία τελευταία χρόνια της ζωή του. Εκεί έπαθε μηνιγγίτιδα, όμως, όταν την κόλλησε δημιουργήθηκε η ιδέα πως θα δημιουργήσει έναν μεγάλο μύθο γύρω από το όνομα του, αλλά οι κριτικοί αρνούνταν να το δεχτούν. Την φήμη του έσωσαν όσοι τον θαύμαζαν, και έκαναν τον κόσμο να πιστεύει πως από αδικία μπήκε στην φυλακή, οδηγήθηκε σε εξορία στο Παρίσι, και εν τέλει σε πρόωρο θάνατο, καθώς έφυγε από την ζωή τον Νοέμβριο του 1900 από μηνιγγίτιδα σε ηλικία 46 χρονών. Οι προσπάθειες από τους φίλους του, η αποξένωση ανθρώπων να ερευνήσουν την καριέρα του και η καταπολέμηση της προσπάθειας εκείνης, δημιούργησαν θαυμαστές στο πρόσωπο του, και με αυτόν τον τρόπο δημιουργήθηκαν αρκετοί μύθοι γύρω από το είναι του ταλαντούχου συγγραφέα, μύθοι οποίοι πήραν διαστάσεις όταν τα έργα του ξεκίνησαν να μεταφράζονται και πολλές Γλώσσες. Τα έργα του έχουν λάβει τόσο μεγάλη δημοσιότητα με αποτέλεσμα η Σαλώμη να κάνει πρεμιέρα στο Κόβεντ Γκάρντεν του Λονδίνου με μια όπερα του Στράους. Ύστερα η ζωή του Όσκαρ Ουάϊλντ έλαβε άσχημη τροπή, το 1896 έφυγε από την ζωή η μητέρα του, το 1898 η σύζυγος του, το 1899 από αλκοολισμό ο αδερφός του, και το 1900 ο ίδιος. Από την στιγμή που αποφυλακίστηκε έζησε στην απομόνωση, η σύζυγος και τα παιδιά του μετακόμισαν στην Ολλανδία όπου και μετονομάστηκαν σε Holland, ο Αλφρεντ Μπρους Ντάγκλας (Μπόζι) τον εγκατέλειψε οριστικά μετά από τρία χρόνια σχέσης, ενώ έφυγε από την ζωή τον Νοέμβριο του 1900 σε ένα ξενοδοχείο στο Παρίσι, με λίγους φίλους, όμως, χωρίς ανθρώπους να τον φροντίσουν. Όμως, μερίδιο ευθύνης έχει Ο μπαμπάς του Μπόζι, οποίος με την βοήθεια του Μπόζι δημιούργησαν Για τον Όσκαρ Ουάϊλντ την εικόνα του παιδεραστή, Γεγονός που έδωσε αφορμή ώστε ο καλλιτέχνης να μπει στην φυλακή. Εκείνοι που προσπάθησαν στο τέλος να τον σώσουν αλλά μάταια, ήταν ο Ρόμπι Ρος και η Ρεγγίνα Τέρνερ, φίλοι του και οι δύο, όμως αδυνατούσαν να καλύψουν τα ιατρικά έξοδα.
Η αποκατάσταση της κοινωνικής του θέσης δεν ήταν ευδιάκριτη από τον κόσμο, ούτε καν από τους κοντινούς του ανθρώπους. Το κανονικό του όνομα είναι Όσκαρ ΦίνΓκολ Ο’ Φλέαρτ Ουίλντς Ουάϊλντ και είναι Γεννημένος τον Οκτώβριο του 1854 στο Δουβλίνο της Ιρλανδίας, στην περίφημη Westland row, ενώ στην συνέχεια μετακόμισε στην πλατεία Μέρριον. Έχει δύο αδέρφια, τον Ουίλιαμ Ρόμπερτ ΚίνΓκσμπουρι οποίος ήταν δύο χρόνια μεγαλύτερος, αλλά και την αδερφή του, την Αϊζόλα Έμιλι Ουάϊλντ οποία ήταν τρία χρόνια μικρότερη. Οι Γονείς τους, Τζέϊν Έλτζες ήταν ποιήτρια, και ο μπαμπάς του σαν Γιατρός έγραφε βιβλία ιατρικής. Με τον αδερφό του πήγε σχολείο στο Ενισκίλεν. Σπούδασε στο κολλέγιο Τρίνιτι του Δουβλίνου όπου έδειξε ενδιαφέρον Για τις κλασσικές σπουδές, ενώ στην Οξφόρδη πέρασε τα δημιουργικά χρόνια της ζωής του. Στην Οξφόρδη σπούδασε την περίοδο 1874 – 1878 και ήταν τα πιο δημιουργικά χρόνια της ζωής του, και αυτό γιατί έγινε φίλος με τον Γιο της βασίλισσας Βικτώριας, πρίγκηπα Λεοπόλδο οποίος τον ενθάρρυνε να ασχοληθεί με την αρχιτεκτονική. Έγινε μέλος μιας ομάδας οποία ασχολήθηκε με μια περίφημη αρχιτεκτονική δημιουργία της Οξφόρδης, το περίφημο Apollo university lode, όμως, σύντομα η δραστηριότητα του στην ομάδα έλαβε τέλος λόγω ανεξόφλητων οφειλών. Στο κολλέγιο Τρίνιτι η διαμονή του στα δωμάτια πραγματοποιήθηκε σε κακές συνθήκες. Τα δωμάτια ήταν βρώμικα, δεν περνούσε όμορφα παρά μόνο σε περιπτώσεις που δεχόταν επισκέψεις. Μεγάλο διάστημα της ζωή του το πέρασε στην Αμερική και στο Παρίσι. Στην Αμερική πήγε με σκοπό κάποιες διαλέξεις ως καλεσμένος του αντιπροσώπου Ρίτσαρτ Ντόουλι. Έχει πολλές εντυπώσεις από τη διαμονή του στην Αμερική, όπως:
Φοβάμαι πως δεν μπορώ να αποτυπώσω την Αμερική σαν μια ολοκληρωμένη χερσόνησο – ίσως, από μια συνηθισμένη άποψη δεν ξέρω παρά λίγά. Δεν μπορώ να αποδώσω το Γεωγραφικό μήκος και πλάτος της. Δεν μπορώ να υπολογίσω στις αξίες της και δεν έχω Γνωριμίες με πολιτικούς.
Το πρώτο πράμα που μου ήρθε στο μυαλό όταν έφτασα στην Αμερική ήταν πως αν οι Αμερικανοί δεν είναι οι πιο καλοντυμένοι στην Ευρώπη, τότε είναι οι πιο άνετα ντυμένοι. Οι άνδρες φορούσαν άθλια καπέλα μάγειρα. Άλλοι άνδρες φορούσαν φράκο, και άλλοι όχι. Κυκλοφορούσαν με αέρα άνεσης στην εμφάνιση τους. Η εμφάνιση τους είναι κόντρα στον τρόπο ένδυσης των ανθρώπων εκείνου του κράτους. Πολύ συχνά οι άνθρωποι φαίνονται όμοιοι με άσχημα ρούχα.
Το επόμενο αξιοσημείωτο Γεγονός είναι η βιασύνη τους να προλάβουν το τραίνο. Η συγκεκριμένη κατάσταση δεν αγαπήθηκε από την ποίηση και τον ρομαντισμό. Ο Ρωμαίος και η Ιουλιέτα του Σαίξπηρ δεν εμπλέκονται σε τέτοιες καταστάσεις, ενώ ο μεγάλος Άγγλος δραματουργός μας δίνει ρομαντικές καταστάσεις, όπως η σκηνή του μπαλονιού.
Η Αμερική είναι το πιο βρομερός κράτος που υπήρξε. Κάποιος ξυπνά το πρωί από το θρόισμα των τραγουδιών, αλλά από άσχημα σφυρίγματα
Είναι εκπληκτικό πως το αμερικανικό σύστημα δεν μειώνει αυτό τον ήχο. Όλη η τέχνη στηρίζεται πάνω σε έναν όμορφο και λεπτό ήχο. Η συνεχόμενη αναταραχή μπορεί να τον καταστρέψει.
Στις αμερικανικές πόλεις δεν υπάρχει τόση ομορφιά, όση στην Οξφόρδη, στο Σόλσμπερυ, στο Ουίντσεστερ, και στο Κέμπριτζ, οποίες είναι αγαπημένα απομεινάρια όμορφων εποχών. Αλλά και πάλι υπάρχει μια καλή χημεία ομορφιάς που μπορούσες να δεις τότε, αλλά μπορείς να δεις και τώρα σε εκείνες τις πόλεις. Αλλά μόνο εκεί που η Αμερική δεν το επιδίωκε. Εκεί που οι Αμερικανοί προσπάθησαν να δημιουργήσουν ομορφιά, αποτύχαν. Ένα αξιοσημείωτο χαρακτηριστικό των Αμερικανών είναι ο τρόπος με τον οποίο εφαρμόζουν τις επιστήμες επάνω στον σύγχρονο τρόπο ζωής.
Πάντα ήθελα να πιστεύω πως η δύναμη και η ομορφιά είναι ένα. Το πιστεύω μου έγινε πραγματικότητα όταν δημιούργησα αμερικανικά συστήματα. Δεν ήταν μέχρι να αντικρίσω τα νερά του Σικάγο και να κατανοήσω τα θαύματα του συστήματος, την άνοδο και την πτώση των ατσάλινων ράβδων η συμμετρική κίνηση των δύο μεγάλων μηχανών είναι ο ομορφότερος συγχρονισμός που έχω δει.
Κάποιος εντυπωσιάζεται στην Αμερική, όμως, όχι πολύ, από την υπερβολή όλων. To κράτος φαίνεται να προσπαθεί να κυριεύσει έναντι κάποιων ώστε να του κάνουν να πιστέψουν σε κάτι συγκεκριμένο.
Απογοητεύτηκα πολύ με τον Νιαγάρα, πολλοί απογοητεύονται με εκείνον. ¨όλοι οι Αμερικανοί Γαμπροί πάνε εκεί, και η θέα στην αμερικανική ζωή του Γάμου δεν είναι όμορφη. Είναι μακρινή, ενώ η λάμψη του νερού δεν φαίνεται. Αν θέλει κάποιος να την απολαύσει θα πρέπει να την δει κάτω από τους καταρράκτες και είναι υποχρεωτικό να είναι ντυμένος στα κίτρινα οποίο είναι άσχημο. Περιλαμβάνει ταξίδι έξη ημερών με τρένο. Δεν βρήκα τίποτα παρά μια παρηγοριά Για εκείνους που πουλάνε τα πάντα Για να έχουν φαγητό.
Οι Εργάτες είναι ο πιο παραγωγικός λαός που έχω γνωρίσει, άνθρωποί μελαγχολικοί και με ανατολίτικη καταγωγή.
Το Σολτ Λέϊκ Σίτυ έχει μόνο δύο αξιοσημείωτα κτίρια, το ιερό αρτοφόριο, και το Αμέλια Παλάς. Το Πρώτο είναι χτισμένο σε σχήμα κατσαρόλας όπου χρησιμοποιούμε Για να βράσουμε σούπα. Το Αμέλια Παλάς επισκέφθηκε προς τιμήν μίας εκ των συζύγων του Γιου του ηγέτη ΜπρίΓκχαμ. Εν συνεχεία ταξίδεψε στο Κολοράντο και στα βουνά Ροκ.
Η ζωτικότητα ανάμεσα στους πιανίστες είναι θαυμάσια. Τον κάλεσαν σε δείπνοι. Τελικά δέχτηκε και το γεύμα πραγματοποιήθηκε σε βουνό. Κατανάλωσαν τρία Ουίσκι. Πήγαν στο θέατρο Για διάλεξη ενώ είχα ενημερωθεί πως προηγουμένως σε αυτόν τον χώρος είχε λάβει χώρα έγκλημα. Ομολογεί πως βρήκε τους ενόχους γοητευτικούς ενώ εκείνοι καταδικάστηκαν. Ο Όσκαρ Ουάϊλντ ταξίδεψε στην Αμερική σε ηλικία 27 χρονών με αφορμή μια σχολή αισθητικισμού. Είχε ήδη αναγνωριστεί ως άρχοντας του πολιτισμού. Στην Αμερική, τον Σεπτέμβριο του 1881 έκανε πρεμιέρα η όπερα των Ουίλιαμ ΣβεΓκ Γκίλμπερτ, και Άρθουρ Σάλλιβαν, Patience. Ήταν ιδανικός Για τον ρόλο του ΡέΓκιναλτ Μπάτερχορν. Πριν αποφοιτήσει από την Οξφόρδη ο Αισθητισμός σαν κίνημα δεν υπήρχε στην Αγγλία. Παραδέχθηκε πως ήταν απογοητευμένος από τρόπο που τον αντιμετώπιζαν οι λαοί του ατλαντικού, Στην Αμερική ζούσε σαν ελεύθερο παιχνίδι, ενώ στην Αγγλία το μόνο που είχε να δηλώσει είναι την ιδιοφυία του. Από τον όπερα τον έπεισαν να πραγματοποιήσει διαλέξεις σχετικά με το κίνημα του αισθητισμού και πως το ερμηνεύει ο ίδιος. Στην Αμερική έδωσε αρκετές διαλέξεις, η πρώτη πραγματοποιήθηκε στην Νέα Υόρκη και είχε τίτλο Η αγγλική αναγέννηση House of decoration (όμορφη τέχνη), the house beautiful, Ιρλανδοί ποιητές και ποιητική τον 19ο αιώνα. Σκοπός ήταν να προωθήσει την αρχιτεκτονική, όμως εκείνος ήθελε να προωθήσει τον εαυτό του. Ο Όσκαρ Ουάϊλντ ήταν μέγας θαυμαστής της Ελλάδας και του ελληνικού πολιτισμού. Η πρώτη του έκδοση το 1875 αφορούσε τις κόρες του χορού από το αριστοφανικό έργο Νεφέλες. Στην διάλεξη του, η αγγλική αναγέννηση αποκαλύπτει πως το ονόμασε έτσι καθώς πρόκειται Για μια νέα αναγέννησή του ανθρώπινου πνεύματος, όπως η ιταλική αναγέννησή τον 15ο αιώνα. Ο ίδιος πίστευε πως χάρισε στον άνθρωπο έναν καινούριο τρόπο ζωής, με συναίσθημα, σκέψη, φαντασία και νέες μορφές τέχνης. Πιστεύεται πως πρόκειται Για την αναβίωση τρόπων σκέψης στην αρχαία Ελλάδα. Είναι εκφράσεις κλασσικής και ρομαντικής περιόδου. Είχε επισκεφθεί την Ελλάδα σε ηλικία 16 χρονών όπου πήγε στο νησί της Κέρκυρας, στην αρχαία Ολυμπία, στον ναό του επικούρειου Απόλλωνα στις Βάσσες, και στην πύλη των Λεόντων στις Μυκήνες. Ο Όσκαρ Ουάϊλντ θεωρούσε House of decoration την χαρά με την οποία δούλευαν οι άνθρωποι ώστε να δημιουργήσουν κάτι όμορφο, και έλεγε πως η τέχνη δεν είναι αποτέλεσμα καλής δουλειάς, αλλά δουλειάς με ανθρώπινη σκέψη και καρδιά. Είχε δώσει αρκετές διαλέξεις, η πρώτη ήταν στο Checkering Hall της Νέας Υόρκης 09/01/1882 με τίτλο Η αγγλική αναγέννηση. Στο θερμοκήπιο Horticultural hall στην Φιλαδέλφεια της Πενσυλβάνια 17/01/1882. Στην Λίνκολν Χολ της Ουάσιγκτον, Ουάσιγκτον Ντίστρικτ Κολούμπια 23/01/1882. Στην Βαλτιμόρη του Μέριλαντ. Μουσική ακαδημία, 26/01/1882. Στο Άλμπανι της Νέας Υόρκης, music hall, 27/01/1882. Και στην Βοστώνη της Μασαχουσέτης, music hall, 31/01/1882. Στην Μεγάλη όπερα του Νιου Χέϊβεν, Κονέκτικατ 01/02/1882. Στο Χάρτφορντ του Κονέκτικατ, όπερα του Ρόμπερτ, 02/02/1882. Στην μουσική ακαδημία του Μπρούκλιν, Νέα Υόρκη, 03/02/1882. Όλες με το ίδιο όνομα, Η αγγλική Αναγέννηση. Στην όπερα της πόλης Ούτικα, Νέα Υόρκη, η όμορφη τέχνη. Στην μεγάλη όπερα του Ρότσεστερ, Νέα Υόρκη, 07/02/1882, με τίτλο: Η Αγγλική αναγέννηση. Στην μουσική ακαδημία του Μπάφαλο της Νέας Υόρκης, 08/02/1882, και τίτλο: η Αγγλική αναγέννηση. Στην κεντρική μουσική σκηνή του Σικάγο, Ιλινόϊς, 13/02/1882. Στην μουσική ακαδημία του Φορτ Γουέϊν, Ιντιάνα, με τίτλο: η όμορφη τέχνη, 16/02/1882. Στην μουσική σκηνή Ντιτρόιτ, στο Ντιτρόιτ, Μινεσότα, 17/02/1882. Στην αίθουσα συναντήσεων του Κλίβελαντ, Οχάϊο, 18/02/1882. Στο Λούισβιλ, Κεντάκι 21/02/1882. Στην μεγάλη αγγλική όπερα της Ινδιανάπολης, Ινδιάνα, 22/2/1882. Στην μεγάλη όπερα του Σινσινάτι, Οχάϊο, 23/02/1882. Στην εμπορική βιβλιοθήκη του Σαιν Λούις, Μισούρι, 25/02/1882. Στην όπερα του Σπρίνγκφιλντ, Ιλινόϊς, 27/02/1882. Στην όπερα του Ντιμπούκ, Αϊόβα, 01/03/1882. Στην μεγάλη όπερα του Ρόκφορτ, Ιλινόϊς, 02/03/1882. Στην ¨όπερα της Αουρόρα, Ιλινόϊς, 03/03/1882. Στην πόλη Ρασίν της Ουάσιγκτον, 04/03/1882. Στην μεγάλη όπερα του Μιλγουόκι, Ουισκόνσιν, 05/03/1882. Στην μεγάλη όπερα του Τζολιέτ του Ιλινόϊς, 06/03/1882. Στο Τζάκσονβιλ του Ιλινόϊς 07/03/1882. Στην όπερα Σμιθ του Ντέκατουρ, Ιλινόϊς, 08/03/1882. Στην όπερα Ρόουζ της Πεόρια, Ιλινόϊς, 09/03/1882. Στην αίθουσα Ντούρλευ του Μπλούμινκτον, Ιλινόϊς, 9/03/1882. Στην κεντρική μουσική σκηνή του Σικάγο, Ιλινόϊς, με τίτλο: The house beautiful, 11/03/1882. Στην μουσική ακαδημία Μινεάπολις, Μινεσότα, 15/03/1882. Στην όπερα του Αγίου Παύλου, Μινεσότα, 16/03/1882 – 17/03/1882, την δέτερη με τίτλο: Η μέρα του Αγίου Πάτρικ. Στην Μουσική ακαδημία του Σίουξ, Αϊόβα, με τίτλο: οι όμορφη τέχνη, 20/03/1882. Στην όπερα Μπόυντζ της Ομάχα, Νεμπράσκα, 21/03/1882. Στο Σαν Φρανσίσκο, Καλιφόρνια, παραλλαγή του η αγγλική αναγέννησή, 27/03/1882. Στο Όκλαντ της Καλιφόρνια παραλλαγή του η αγγλική αναγέννησή, 28/03/1882. Στο Σαν Φρανσίσκο με τίτλο: η όμορφη τέχνη, 29/03/1882. Στο Όκλαντ, 30/03/2882. Στο Σακραμέντο, 31/03/1822. Στο Σαν Φρανσίσκο, 01/04/1882, με τίτλο The house beautiful. Στο θέατρο Καλιφόρνια του Σαν Ζοσέ, Καλιφόρνια, με τίτλο η όμορφη τέχνη, 03/04/1882. Στο θέατρο Μότσαρτ, Στόνκτον της Καλιφόρνια, με τίτλο όμορφη τέχνη, 04/04/1882. Στον Σαν Φρανσίσκο, με τίτλο Ιρλανδοί ποιητές και ποίηση του 19ου αιώνα, 05/04/1882. Στο Σακραμέντο, με τίτλο the house beautiful, 08/04/1882. Στο θέατρο Σολτ Λέϊκ του Γιούτα, με τίτλο: η όμορφη τέχνη, 10/04/1882. Στην μεγάλη όπερα του Τέϊμπορ, Ντένβερ, Κολοράντο, 12/04/1882. Στην όπερα του Τέϊμπορ, Λίντβιλ, Κολοράντο, 13/04/1882. Στο Κολοράντο ΣπρινΓκς. Στην μεγάλη όπερα του Τέϊμπορ στο Ντένβερ, τίτλος: The house beautiful, 15/04/1882. Στην όπερα Κόατες, Κάνσας Σίτυ, Μισούρι, τίτλος: η όμορφη τέχνη. 17/05/1882. Στο Σαν Ζοζέφ, Μισούρι, 18/04/1882. Στην Νέα όπερα Λίβενουέρθ, Ουάσιγκτον, 19/04/1882. Στην Τοπέκα της Ουάσιγκτον, 20/04/1882. Στο Λόρενς της Ουάσιγκτον, 21/04/1882. Στο Άτκινσον της Ουάσιγκτον, 22/04/1882. Στον Λίνκολν της Νεμπράσκα δύο διαλέξεις, η μία είχε τίτλο, address to students impromptu, και η δεύτερη με τίτλο όμορφη τέχνη, 24/04/1882. Στο Φρέμοντ της Νεμπράσκα με τίτλο η όμορφη τέχνη, 25/04/1882. Στο Ντε Μόϊν της Αϊόβα, 26/04/1882. Στην Αϊόβα σίτυ 27/04/1882. Στο Σένταρ Ράπιντς της Αϊόβα, 28/04/1882. Στο Ροκ Άϊλαντ του Ιλινόϊς, 29/04/1882. Στο Ντρέϊτον του Οχάϊο, 02/05/1882. Στο Κολόμπους, Οχάϊο, 03/05/1882. Στο Χάρινσμπουργκ, Πενσυλβάνια, 04/05/1882. Στο Φρίχολντ, Νιου Τζέρσεϊ, 08/05/1882. Στο Νιούαρκ, 09/05/1882. Στην Φιλαδέλφεια, Πενσυλβάνια, 10/05/1882. Στην Νέα Υόρκη, Νέα Υόρκη, 11/05/1882. Στο Μπρούκλιν, Νέα Υόρκη, 12/05/1882. Στο Μόντρεαλ, Κεμπέκ σίτυ - Καναδάς, 15/05/1882. Στην Οτάβα, Οντάριο - Καναδάς, 16/05/1882. Στο Κεμπέκ, Κεμπέκ Σίτυ - Καναδάς, 18/05/1882. Στο Μόντρεαλ, Κεμπέκ Σίτυ - Καναδάς, με τίτλο The house beautiful, 20/05/1882. ΚίνΓκστον, Οντάριο – Καναδάς, με τίτλο η όμορφη τέχνη, 22/05/1882. Στο Μπελβίλ, Οντάριο – Καναδάς, 23/05/1882. Στο Τορόντο, Οντάριο – Καναδάς, 25/05/1882. Στο Μπράντφορντ, Οντάριο – Καναδάς, 26/05/1882. Στο Τορόντο, Οντάριο – Καναδάς, 27/05/1882 με τίτλο The house beautiful. Στο Γούντστοκ, Οντάριο – Καναδάς, 29/05/1882. Στο Χάμιλτον 30 και 31/05/1882, την δεύτερη με τίτλο The relation of art and other studies. Στην Βοστώνη της Μασαχουσέτης με τίτλο: η όμορφη τέχνη, 02/06/1882. Στο Σινσινάτι, Οχάϊο, τίτλος: The house of beautiful, 11/05/1882. Στο Μέμφις, Τενεσί, με τίτλο η όμορφη τέχνη 12/06/1882. Στο ΒίκσμπερΓκ, Μισισιπή, στην Νέα Ορλεάνη, Λουιζιάνα, 16/05/1882. Στο Γκάλβενστον, Τέξας, 19/05/1882. Στον Σαν Αντόνιο, Τέξας, 21/05/1882. Στο Χιούστον, Τέξας, 23/06/1882. Στην Νέα Ορλεάνη, Λουιζιάνα, με τίτλο: the house beautiful, 26/06/1882. Στο Μομπάϊλ, Αλαμπάμα, με τίτλο: η όμορφη τέχνη, 28/06/1882. Στο Μοντγκόμερι, Αλαμπάμα, 29/06/1882. Στο Κολόμπο, 30/06/1882. Στο Μαίηκον, Τζόρτζια, 03/07/1882. Στην Ατλάντα, Τζόρτζια, 04/07/1882. Στην Σαβάνα, Τζόρτζια, 05/07/1882. Στην Αουγκούστα, Τζόρτζια, Τσάρλεστον, Νότια Καρολίνα, 07/07/1882. Στο Γουίλμινκτον, Βόρεια Καρολίνα, 08/07/1882. Στο Νόρφολκ, Βιρτζίνια, 10/07/1882. Στο Ρίτσμοντ, Βιρτζίνια, 11/07/1882. Στο Νιούπορτ, Ρόουντ Άϊλαντ, 15/07/1882. Στην Βαβυλωνία, Νέα Υόρκη, 02/08/1882. Τον Αύγουστο είχε δώσει μια σειρά από διαλέξεις στην οροσειρά Κάτσκιλς, στην Νέα Υόρκη. Στο χωριό Μπάλινστον Σπα 09/08/1882. Στην Σαρατόνκα ΣπρινΓκς, 10/08/1882. Στο Σάρον ΣπρινΓκς, 11/08/1882. Στο Κόουπερστοουν, 12/08/1882. Στο Ρίντσφιλντ ΣπρινΓκς, 14/08/1882. Στο Κάτσκιλς, 15/08/1882. Στο Λόνμπιτς, 16/08/1882. Στην Φοινίσια, 18/08/1882. Στο Χάϊ Μάουντ, 19/08/1882. Αλλά και σε πόλεις του Νιου Τζέρσει, όπως το Σι Μπράϊτ, το Λον Μπράντς, το Άσμπουρι Παρκ, στο Ατλάντικ Σίτυ, και στο Κόουπ Μέϊ. Σε όλες με τίτλο: η όμορφη τέχνη. Τον Σεπτέμβριο έδωσε έξι διαλέξεις σε πόλεις της Νέας Αγγλίας, όπως στο ΣανταΓκόρα ΣπρινΓκς, 02/09/1882. Στο Πρόβιντενς, Ρόουντ Άϊλαντ, 25/09/1882. Στο Σάλεμ, Μασαχουσέτη, 26/09/1882. Στο Λυν, Μασσαχουσέτη, 27/09/1882. Στο Παουτάκετ, Ρόουντ Άϊλαντ, 29/09/1882. Στο Νορθ Άττλεμπόρου, Μασσαχουσέτη, 30/09/1882. Τον Οκτώβριο έδωσε έντεκα διαλέξεις, οι δέκα με τίτλο: όμορφη τέχνη, και η μία με τίτλο: The house beautiful. Στο Φρεντερίκτον, Νιου Μπράνσουικ, με τίτλο: όμορφη τέχνη, 04/9/1882. Στο Σαιντ Τζον, Νιου Μπράνσουικ, 05/10/1882, με τίτλο: The house beautiful. Στο Άμερστ, Νέα Σκωτία, 06/10/1882. Στο Τρούρο, Νέα Σκωτία, 07/9/1882. Στο Χάλιφαξ εννιά και δέκα Οκτωβρίου 1882 (την δεύτερη με τίτλο The house beautiful). Στο Τσάρλετ Τάουν, Νησί του πρίγκηπα Εδουάρδου, 11/9/1882. Στο Μόνκτον, Νιου Μπράνσουικ, 12/10/1882. Στο Μπριτζτοουν, Νιου Τζέρσεϊ, 26/10/1882. Το Μπρτζτοουν δεν βρίσκεται στις ατλαντικές πολιτείες. Τέλος η τελευταία του διάλεξη στην Αμερική πραγματοποιείται Στην Νέα Υόρκη, 27/11/1882, και έχει τίτλο: όμορφη τέχνη. Το 1883 έδωσε διαλέξεις στην Βρετανία και στην Ιρλανδία, Το 1884 παντρεύεται την Κόνστανς Λόιντ, το 1885 γεννήθηκε ο Γιος του Κύριλλος, και το 1886 ο Γιος του Βάϊαν. Εκείνη την χρονιά Γνώρισε τον Ρόμπερτ Ρος, με τον οποίο πραγματοποιήθηκε η πρώτη του ερωτική επαφή με άνθρωπο του ίδιου φίλου Μέχρι το 1891 βρίσκεται στο Λονδίνο και ασχολείται με την δημοσιογραφία, επεξέρΓαζε κείμενα Για Γνωστό αγγλικό περιοδικό με τίτλο Lady’s world. Το 1888 έκδοσε το έργο του με τίτλο <<Ο ευτυχισμένος πρίγκηπας>>, την διετία 1889 – 1890 έκδοσε δοκίμια του. Το 1891 έκδοσε το πορτραίτο του Ντόριαν Γκρέυ, το House of pomiGrants, ενώ γνώρισε τον Άλφρεντ Μπρους Ντάγκλας (Μπόζι) στην Οξφόρδη.
Ο Όσκαρ Ουάϊλντ μέσα από την διάλεξη του με θέμα τους νεότερους καλλιτέχνες, πιστεύει πως Για εκείνους δεν υπάρχει μεγαλύτερος κίνδυνος από την ιδανική ομορφιά. Συνήθως καθοδηγείται απ’ αυτό σε μια άσχημη ομορφιά οποία δεν έχει ζωτική σημασία. Ενώ όταν συναντήσεις το ιδανικό, πρέπει να δημιουργήσεις τέχνη πάνω σε αυτό. Έχει δημιουρήσει επτά δοκίμια με θέμα την τέχνη, όπως το Art and the Handicraftsman (1882), το London models (1889), το pen pencil and poison, the critic as artist, The rise of historical criticism (1879), αλλά και άλλα δύο με τίτλο, The soul of under socialism, και, the truth of masks. Έγραψε πολλά έργα, όπως το Γυναίκα χωρίς σημασία, ο ιδεατός σύζυγος (1895), Η βεντάλια της λαίδης Γουίντερμιρ (1892), Σαλώμη, Η σημασία του να είσαι σοβαρός (1895), Η δούκισσα της Πάδουας, Βέρα η Μηδενίστρια (1880), Φλωρεντινή τραγωδία, Ο Άγιος Κουρτεσιανός. Έργα πρόζας, όπως, Το φάντασμα του Κάντερβιλ, Το έγκλημα του λόρδου Άρθουρ Άσβιλ. Μικρές ιστορίες, όπως Ο εγωιστής Γίγαντας, Ο ευτυχισμένος πρίγκηπας, Ο αφιερωμένος φίλος, Η καρδιά ενός ψαρά, κ.α. Επίσης δημιούργησε αρκετά ποιήματα, όπως το Ραβένα, το The sphinx. Οι σημαντικότερες σχέσεις στην ζωή του ήταν με τον Ρόμπερτ Ρος, και με τον Άλφρεντ Μπρους Ντάγκλας. Όμως, τα σημαντικότερα έργα του είναι, Το The reading Gaol Το πορτραίτο του Ντόριαν Γκρέυ (1890 – 1891), και το De Profundis.
Η διάλεξη του με τίτλο The house of decoration (όμορφη τέχνη) μιλάει Για την καλή τέχνη, λέει πως τέχνη δημιουργείται από ανθρώπους εργατικούς, και είναι η χαρά με την οποία δημιουργείται κάτι όμορφο. Το νόημα της καλής τέχνης δεν είναι να δημιουργείται κάτι καλά, αλλά με σκέψη και καρδιά.
⦁ The Ballad of Reading Gaol – Η Μπαλάντα του Ρέντινγκ: Ποίημα που έγραψε ο Όσκαρ Ουάϊλντ το 1898 όσο βρισκόταν στο Παρίσι. Πρόκειται Για ένα μετατραυματικό έργο οποίο αναφέρεται στις ομοφυλοφιλικές σχέσεις και στο αδίκημα των. Ο Όσκαρ Ουάϊλντ αναφέρεται στον άσχημο θάνατο του Τσαρλς Γούτριτζ οποίος σε ηλικία τριάντα χρονών κατηγορήθηκε Για την δολοφονία σε βάρος της μητέρας του. Ο Όσκαρ τον είδε να πεθαίνει και επηρεάστηκε αρκετά. Το πρώτο μέρος ξεκινά με τον κατηγορούμενο να βρίσκεται ενώπιον της δικαιοσύνης Για την δολοφονία σε βάρος της γυναίκας που αγάπησε. Εκείνος ο άνθρωπος καταδικάστηκε σε θάνατο μέσα στις φυλακές του Ρέντινγκ, κάτι που οδήγησε τον αρχηγό των φυλακών να προχωρήσει σε μια ανακοίνωση, όσοι διαπράττουν μια αμαρτία δεν θα υποστούν τις συνέπειες τις στις φυλακές του Ρέντινγκ καθώς η αμαρτία είναι παγκόσμιο Γεγονός. Το δεύτερο μέρος περιγράφει την συμπεριφορά του αλλά και την οδήγηση του σε κελί με άλλους κρατούμενους με ανάμεικτα συναισθήματα. Το τρίτο μέρος περιγράφει τις κακές συνθήκες διαβίωσης στην φυλακή του Ρέντινγκ, μετά από μια εφιαλτική νύχτα ξημέρωσε η μέρα που πραγματοποιήθηκε το άσχημο Γεγονός, όλοι πάγωσαν στην είδηση. Το τέταρτο μέρος αναφέρει πως η ποινή Για τον θάνατο εκείνου του ανθρώπου θα είναι η αποβολή κάποιων κρατούμενων από τις φυλακές. Ο Όσκαρ Ουάϊλντ χρησιμοποιεί εύστοχα την τεχνική του του Χιάσματος με σκοπό να δημιουργήσει έντονη αίσθηση της εκδίκησης. Από θύμα θύτης.
⦁ Το Πορτραίτο του Ντόριαν Γκρέυ: Περιλαμβάνει 19 κεφάλαια. Ξεκινάει ένα απόγευμα στο στούντιο ενός καλλιτέχνη, του Μπαζίλ Χάλουορντ οποίος μιλάει Για το τελευταίο έργο τέχνης του με τον Ντόριαν Γκρέυ με τον Χένρι Γούτον. Ο Μπαζίλ λέει πως δεν θα εκθέσει το έργο του καθώς περιλαμβάνει κομάτι του εαυτού του. Πηγαίνουν στον κήπο. Ο Μπαζίλ εξηγεί πως Γοητεύτηκε από τον Ντόριαν Γκρέυ. Ο Λόρδος Χένρι έκανε κάποια σχόλια Για την ζωή, και ο Μπαζίλ τον κατηγόρησε πως δεν πιστεύει όσα εκφράζει. Ο Μπαζίλ εκφράζει πως η προσωπικότητα του Ντόριαν Γκρέυ πως τον προέτρεψε σε μια νέα τέχνη. Γνωρίζει έναν καινούργιο τρόπο τέχνης που εναρμονίζει το σώμα με την ψυχή. Γυρνάνε στο σπίτι όπου περιμένει ο Ντόριαν Γκρέυ, Ο Μπαζίλ προσθέτει τις τελευταίες πινελιές στο έργο του και ο λόρδος Χένρι μαθαίνει πως είναι ζεις μια Γεμάτη ζωή χωρίς να φοβάσαι το πάθος και τον έρωτα. Ο Ντόριαν συγκινείται από τα λόγια του Χένρι, και ο Χένρι συνεχίζει να μιλάει Για την ομορφιά και την νεότητα και πως καταστρέφονται στον χρόνο. Όταν ο Ντόριαν κοιτάζει το έργο του νοιώθει πως βλέπει την ομορφιά του. Πιστεύει πως όταν μεγαλώσει, η ομορφιά του θα πάψει να υπάρχει. Θα ήθελε να μείνει Για πάντα νέος. Έναν μήνα αργότερα ο Ντόριαν ενημερώνει τον Χένρι ότι είναι ερωτευμένος με μια νεαρή ηθοποιό, την Σίβυλ Βέϊν οποία ερμηνεύει σαιξπηρικούς ρόλους σε λονδρέζικο θέατρο. Ο Χένρι πιστεύει πως είναι πολύ ενδιαφέρον όσα του περιέγραψε ο Ντόριαν και αποφασίζει να εξερευνήσει το συναίσθημα του. Ύστερα δέχεται ένα
Γράμμα από τον Ντόριαν πως νυμφεύεται την Σίβυλ. Η Σίβυλ μιλάει στην μητέρα της Για τον έρωτα της με τον Ντόριαν. Τον αποκαλεί πρίγκηπα. Η μητέρα της θεωρεί πως είναι μικρή Για να ερωτευτεί, και ο αδερφός της, Τζέϊν Βέίν ορκίζεται πως θα τον σκοτώσει αν ποτέ την βλάψει. Ο Ντόριαν, ο Χένρι και ο Μπαζίλ ετοιμάζονται να δουν την Σίβυλ που ερμηνεύει την Ιουλιέτα από το σαιξπηρικό έργο Ρωμαίος και Ιουλιέτα. Η Ερμηνεία της δεν ήταν καλή, η ίδια ομολόγησε πως η ερμηνεία της ήταν φτωχή, και ο Ντόριαν, ο Μπαζίλ και ο Χένρι έφυγαν μετά το τέλος της δεύτερης πράξης. Ο Ντόριαν λέει πως την αγαπάει Γιατί θα φέρει στην ζωή του τέχνη. Η Σίβυλ του λέει πως είναι ερωτευμένη μαζί του. Αδυνατεί να πιστέψει στην αγάπη τους, και εκείνος δεν θέλει να την ξαναδεί. Όταν επιστρέφει σπίτι βλέπει πως το πορτραίτο του Ντόριαν Γκρέυ έχει αλλάξει. Υπάρχει μια σκληρότητα στο ύφος του. Τότε Γυρνάει σε εκείνη Για να την παντρευτεί. Ο Χένρι του φέρνει τα νέα πως η Σίβυλ είναι νεκρή, τον ενθαρρύνει και τον συμβουλεύει να παρακολουθήσει την κηδεία της. Ο Ντόριαν ξεπερνά την δυσκολία και ορκίζεται να μείνει νέος Για πάντα. Ο Μπαζίλ κατηγορεί τον Ντόριαν πως φέρθηκε ανάλγητα και επηρεάστηκε από τον Χένρι. Ο Ντόριαν του απαγορεύει να τον χρησιμοποιήσει Για την τέχνη του (ζωγραφική), και δεν του επιτρέπει να ξανακοιτάξει την εικόνα του. Όμως, ο Μπαζίλ δέχεται με δυσκολία όσα του προτείνει ο Ντόριαν, και έτσι συμφωνούν η εικόνα να μείνει κρυμμένη σε κάποιο διαφορετικό δωμάτιο. Όσο περνάνε τα χρόνια στο Λονδίνο κυκλοφορούν φήμες, όμως, η όμορφη παρουσία του μας δυσκολεύει να υποψιαστούμε πως δεν είναι καλά. Όταν είναι 38 χρονών συναντάει στο Λονδίνο τον Μπαζίλ. Ο Ντόριαν τον προσκαλεί στο σπίτι του, και εκείνος του εξηγεί πως κατέστρεψε την φήμη ανθρώπων. Ο Μπαζίλ αναρωτιέται αν γνωρίζει τον Ντόριαν Γκρέυ, κι έτσι αποφάσισε να εξερευνήσει τον κόσμο του. Ο Ντόριαν του λέει πως θα του αποκαλύψει ποιος είναι, έτσι μπαίνουν στο δωμάτιο όπου είναι αποθηκευμένο, είναι τρομοκρατημένος, μισεί εκείνον που το δημιούργησε. Εν συνεχεία σκέφτεται πως μπορεί να ξεφύγει από το έγκλημα. Τελικά ομολογεί πως έχει σκοτώσει άνθρωπο και ζητά βοήθεια από τον πρώην φίλο του να καταστρέψουν το πτώμα, όμως, ο φίλος αρνείται, τότε ο Ντόριαν απειλεί πως θα τον εκβιάσει με ένα μυστικό που ξέρει. Ο Ντόριαν έμεινε σ’ ένα επαίσχυντο μέρος. Εκεί συναντάει έναν πρώην φίλο του, τον Άντριαν ΣίΓκλετον οποίος βρίσκεται απομονωμένος. Όμως, την στιγμή που φεύγει μια γυναίκα που τον αποκαλεί πρίγκηπα τον κοροϊδεύει. Ένας ναύτης με το όνομα Τζέϊμς Βέίν ακούει αυτό και ακολουθεί τον Ντόριαν με σκοπό να τον σκοτώσει. Όμως, τον αφήνει να φύγει όταν ο Ντόριαν του αποδεικνύει πως η Σίμπιλ πρέπει να είναι με κάποιον μεγαλύτερο από εκείνον. Η γυναίκα του είπε πως είχε συναντήσει τον Ντόριαν πριν οκτώ χρόνια, τότε ο ναύτης κυνήγησε τον Ντόριαν με σκοπό να τον σκοτώσει, όμως ο Ντόριαν έχει εξαφανιστεί. Μια εβδομάδα αργότερα ο Ντόριαν βρίσκεται σε ένα δείπνο και πιστεύει πως βλέπει τον ναύτη να κοιτά μέσα από το παράθυρο. Φοβάται Για την ζωή του και δεν βγαίνει έξω Για τρεις μέρες. Στην συνέχεια ο Ντόριαν βρίσκεται σε μια αθλητική συγκέντρωση, όμως, η συγκέντρωση ακυρώθηκε καθώς ο Σερ Τζέφρι σκότωσέ κάποιον, αποδείκτικε πως ήταν ο ναύτης Τζέϊμς Βέϊν. Ο Ντόριαν είναι μετανιωμένος και αποφασίζει να χωρίσει από μια σχέση του με την Χέτη οποία τον πλήγωσε Όμως, ο Χένρι δεν συμφωνεί και του λέει πως είναι τέλειος όπως είναι. Ο Ντόριαν αρπάζει ένα μαχαίρι, σκίζει την εικόνα και εν συνεχεία βρέθηκε νεκρός με ένα μαχαίρι στην καρδιά. ¨όμως, η εικόνα είναι τόσο όμορφη όσο την ημέρα που δημιουργήθηκε και απεικονίζει την ομορφιά του Ντόριαν όσο εκέινος ήταν νέος.
Το έργο μιλάει Για την χαρά των αισθήσεων, τον έρωτα ανάμεσα σε δύο πρόσωπα του ίδιου φύλου, ενώ είναι Γραμμένο σε ύφος επιγραμματικό. Εύκολα θα μπορούσε κάποιος να εντοπίσει τον έρωτα ανάμεσα στον Μπαζίλ και τον Ντόριαν καθώς στεναχωριέται όταν βλέπει τον Ντόριαν να αρραβωνιάζεται, και ομολογεί πως θέλει να τον βλέπει συνέχεια. Ο Ντόριαν παραδέχεται πως ήθελε να είναι όλος δικός του. Η Ομορφιά του Ντόριαν άσκησε μεγάλη επίδραση στον Μπαζίλ. Εν τέλει θα άξιζε να δώσουμε σημασία στην φράση <<Για να ζήσεις μια Γεμάτη ζωή πρέπει να σώσεις με όλες τις αισθήσεις κάθε στιγμή που περνά, είναι καλύτερα να ζήσει όλα όσα έχει να προσφέρει ο κόσμος, παρά να φοβάσαι Για ηθικά πράγματα>>.
⦁ De Profundis (Εκ βαθέων επιστολή): Πρόκειται Για ένα Γράμμα που έγραψε ο Όσκαρ Ουάϊλντ στο φίλο του λόρδο Άλφρεντ Μπρους Ντάγκλας όσο βρισκόταν στις φυλακές του Ρέντινγκ το 1897. Ο Όσκαρ Ουάϊλντ κατά την διάρκεια της φυλάκισης του καταλαβαίνει πως το χειρότερο ελάττωμα του ανθρώπου είναι η ρηχότητα. Πιστεύει πως ο Μπόζι είναι ματαιόδοξος. Πρόκειται Για ένα Γράμμα που συντάσσει ο Όσκαρ Ουάϊλντ με σκοπό να το διαβάσει ο Μπόζι. Μιλάει Για την αγάπη, το μίσος, την έλλειψη φαντασίας, αλλά και την αρνητική πλευρά της νεότητας, οποία είναι η επιπολαιότητα. Στόχος του Όσκαρ Ουάϊλντ είναι να αποφορτίσει τον Μπόζι με το βάρος των τύψεων που δημιουργήθηκαν από την συμπεριφορά του εικοσάχρονου απέναντι στον καλλιτέχνη. Ο Όσκαρ Ουάϊλντ εξηγεί πως οι κραιπάλες της ζωής, όπως φαγοπότια, μεθύσια. Η αγάπη οποία δεν θρέφεται από την φαντασία, αλλά από την ανθρώπινη αδυναμία, εν τέλει Γίνεται αιτία Για την οικονομική, την ψυχολογική και την κοινωνική καταστροφή ενός ανθρώπου. Τέλος παραδέχεται πως η σχέση του με τον Μπόζι τον έστειλε πίσω από τα κάγκελα, και εκφράζει την άποψη πως οι άνθρωποι πρέπει να κάνουμε τα πάντα Για να διατηρήσουμε την αγάπη μέσα μας, είναι ο μόνος τρόπος να αντιμετωπίσουμε τις άσχημες εμπειρίες και να τις μετατρέψουμε σε θετικές Για τον εαυτό μας.
Ο αισθητισμός είναι ένα κίνημα που αναπτύχθηκε μετά τους προραφαηλίτες με σκοπό να περιγράψει την τέχνη που αναπτύχθηκε τότε. Δεν εστιάζει στην φύση και στη πραγματικότητα. Πρόκειται Για μια νέα φιλοσοφία με βάση τον ομορφιά, της οποίας δημιουργός ήταν ο Όσκαρ Ουάϊλντ. Η ομορφιά είναι η μεγαλύτερη αλλά και το μεγαλύτερο ελάττωμα σε έναν άνθρωπο. Η εσωτερική ομορφιά σε έναν άνθρωπο μετράει πολύ, μετράει περισσότερο από την εξωτερική ομορφιά, μας επηρεάζει, και έτσι βλέπουμε πως το πορτραίτο του Ντόριαν Γκρέυ να τελειώνει με τον Ντόριαν να πραγματοποιεί έναν φόβο του, Γίνεται άσχημος. Για τον Όσκαρ Ουάϊλντ δεν υπήρχαν μεγαλύτερες αξίες από την ζωή, την τέχνη και την ομορφιά. Πίστευε πως ο Αισθητισμός είναι η ομορφιά που δημιουργείται από την τέχνη, είναι λειτούργημα της τέχνης που εκφράζει ομορφιά, αλλά και εκφράζεται μέσα από αυτήν. Η τέχνη εκφράζεται μέσα από την ομορφιά της ζωής, αλλά και εκφράζει μια Όμορφη ζωή. Όμορφοι άνθρωποι είναι εκείνοι που αγαπούν ό,τι κάνουνε και δημιουργούν όμορφο αποτέλεσμα.
Kostas Fantasy.
https://gifs.africa/wp-content/uploads/2020/05/English-The-Life-of-Oscar-Wilde.pdf
https://library.um.edu.mo/ebooks/b32833039b.pdf
Ross, I. (2013). Oscar Wilde and Ancient Greece (No. 82). Cambridge University Press.
https://www.pdfbooksworld.com/bibi/pre.html?book=1419.epub
https://www.londonremembers.com/memorials/oscar-wilde-clapham-junction
https://www.irishtimes.com/news/ireland/irish-news/uk-prison-that-held-oscar-wilde-put-up-for-sale-1.4039431
https://poemanalysis.com/oscar-wilde/the-ballad-of-reading-gaol/
https://www.apollo357.com/
https://www.universalfreemasonry.org/en/famous-freemasons/oscar-wilde
https://www.tcd.ie/OWC/history/oscar.php
file:///C:/Users/USER/Downloads/Oscar_Wildes_Aestheticism.pdf
https://link.springer.com/chapter/10.1007/978-1-349-03923-4_1
https://www.kshs.org/publicat/history/1981winter_cagle.pdf
https://www.ohioswallow.com/extras/9780821418376_intro.pdf
https://www.oscarwildetours.com/wp-content/uploads/2018/03/LondonParis-ITINERARY-2018.pdf
https://www.oscarwildeinamerica.org/lectures-1882/oscar-wilde-lecture-titles.html
https://link.springer.com/chapter/10.1057%2F9780230242203_5
https://www.wilde-online.info/the-english-renaissance-of-art.html
https://www.amazon.com/Wilde-America-Invention-Modern-Celebrity/dp/0393063178
https://www.gutenberg.org/files/774/774-h/774-h.htm#page157
https://www.oscarwildeinamerica.org/lectures-1882/the-full-list.html
https://www.kshs.org/publicat/history/1981winter_cagle.pdf
https://www.pdfbooksworld.com/Impressions-of-America
https://www.wilde-online.info/poetry.htm
https://www.wilde-online.info/short-stories.htm
From Victim to Ethical Agent: Oscar Wilde's The Ballad of Reading Gaol as Post-Traumatic Writing
https://mrsjgibbs.files.wordpress.com/2013/11/the_picture_of_dorian_gray_enotes.pdf
file:///C:/Users/USER/Downloads/Oscar_Wilde_Philosophy_of_beauty.pdf
file:///C:/Users/USER/Downloads/Oscar_Wilde_Philosophy_of_beauty.pdf
https://zir.nsk.hr/islandora/object/ffri:2568/datastream/PDF/view
https://www.diva-portal.org/smash/get/diva2:434276/fulltext01.pdf
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου