Το 10ο Ανεξάρτητο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Κινηματογραφικής Λέσχης Φίλων Παύλου Παρασχάκη τίμησε για την προσφορά του στον Κινηματογράφο τον Σκηνοθέτη Δημήτρη Κολλάτο
Στην συνέχεια την σκυτάλη πήρε η σκηνοθέτης, ηθοποιός, αρθρογράφος Μαριάννα Καστανία, η οποία μίλησε για την συμμετοχή της φέτος στο Φεστιβάλ με την ταινία μικρού μήκους ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΟΝΟΜΑΤΑ και στην συνέχεια μίλησε για τον θεσμό ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής του 10ου Φεστιβάλ Ισίδωρος Ξένος. Έπειτα, τον λόγο πήρε ο σκηνοθέτης, ηθοποιός και Πρόεδρος της Κινηματογραφικής Λέσχης, Λεονάρντο Θίμο, ο οποίος αναφέρθηκε και στα δυο θεατρικά έργα που σκηνοθετεί, Η Χώρα του Χρόνου του Λεονάρντο Θίμο στο Θέατρο Εμπρός και Η ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΗΣ ΚΟΡΗΣ της Κωνσταντίνας Παρασχάκη που θα ανέβει στο Θέατρο του Νέου Κόσμου, ύστερα έσβησαν τα φώτα και ξεκίνησαν οι βραβευμένες ταινίες μικρού μήκους,
Ο Δημήτρης Κολλάτος είναι κινηματογραφικός και θεατρικός σκηνοθέτης και συγγραφέας. Γεννήθηκε στις 9 Απριλίου 1937. Έγραψε την πρώτη του ποιητική συλλογή το 1956, ενώ ήταν μαθητής στο λύκειο.
Το 1959-1960 ίδρυσε το πειραματικό θέατρο Τσέπης ανεβάζοντας, εκείνη και τις επόμενες δύο θεατρικές περιόδους, σε ένα υπόγειο της οδού Στουρνάρη, τη "Φαλακρή τραγουδίστρια" του Ιονέσκο, το "Τέλος του παιχνιδιού" του Σάμιουελ Μπέκετ και το "Δωμάτιο" του Χάρολντ Πίντερ. Στις 7 Οκτωβρίου 1961 στο Παρίσι ανέβασε την "Ιφιγένεια εν Ταύροις" του Ευριπίδη στο Centre culturel Πρωταγωνιστές ήταν οι: Arlette Baumann, Roger Jandly, Nicolas Ruffieux,M.-F. Bonte, F. Guiman. Το γαλλικό περιοδικό "L'Express" χαρακτήρισε την παράσταση "μία άνοιξη στο γαλλικό θέατρο". Η Αρλέτ Μπωμάν έγινε η πρώτη του σύζυγος, από την οποία απέκτησε δύο γιούς, τον Αλέξανδρο και τον Άλκη, και η οποία πρωταγωνίστησε σε όλες τις ταινίες του.
Το 1962 γύρισε την πρώτη του ταινία μικρού μήκους, "Αθήνα Χι Ψι Ξι", που βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Ακολούθησε η μεσαίου μήκους "Ελιές" το 1964, που κι αυτή βραβεύτηκε. Το 1966 ο "Θάνατος του Αλέξανδρου", στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης αγνοήθηκε από τα επίσημα βραβεία, πήρε όμως τρία βραβεία Κριτικών (καλύτερης ταινίας, καλύτερου σεναρίου, καλύτερης μουσικής) και γνώρισε όχι μόνο καλλιτεχνική αλλά και εισπρακτική επιτυχία, αφού όταν κατάφερε επιτέλους να προβληθεί στους αθηναϊκούς κινηματογράφους έκοψε σε μία εβδομάδα, 29.900 εισιτήρια. Ο Μάνος Χατζηδάκις είχε πει: «Η σημαντικοτέρα ταινία που προεβλήθη εις το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, αληθινά πανίσχυρη παρουσία που με άφησε άναυδον με το θάρρος και την δύναμιν της συλλήψεώς της, ήταν η ταινία του Δημήτρη Κολλάτου "Ο Θάνατος του Αλέξανδρου". Αυτή είναι η αληθινά μεγάλη ταινία του φεστιβάλ. Ο Δημήτρης Κολλάτος είναι ο πρώτος Δραματουργός του ελληνικού κινηματογράφου»[2].
Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας στην Ελλάδα, εγκαταστάθηκε μόνιμα στη Γαλλία, όπου ανέβασε 20 θεατρικές παραγωγές, δημιουργώντας το "Θέατρο της Τέχνης" (Théatre de l'Art) στο ίδιο κτίριο του Σατλέ, στο Παρίσι. Εκεί παρουσίασε, μεταξύ άλλων, το έργο Philippe Pétain και το θεατρικό έργο του "Γυναίκα του Σωκράτη", ένα μονόλογο με πρωταγωνίστρια τη σύζυγό του Αρλέτ Μπωμάν που ανέβασε στο θέατρο Τέχνης. Η πρεμιέρα έγινε στις 22 Δεκεμβρίου 1973. Επιλέχτηκε ως καλύτερη παράσταση της χρονιάς, και παρουσιάστηκε στο θέατρο των εθνών στις Βρυξέλλες και επαναλήφθηκε τον Ιανουάριο του 1975 και το Σεπτέμβριο του 1976. Γύρισε επίσης την ταινία Συμπόσιο (1972), με θέμα τον έρωτα και την ομοφυλοφιλία.
Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα το 1975, άρχισε να ανεβάζει μια σειρά παραστάσεων που από πολλούς θεωρήθηκαν πως έχουν ως στόχο την πρόκληση (όπως τα "Σόδομα και Γόμορρα" με γυμνό που εκείνη την εποχή έκανε σάλο) ή έστω τον πολιτικοκοινωνικό ακτιβισμό και όχι την τέχνη, όπως οι "Οι εφοπλιστές", "Άγιος Πρεβέζης" που έγινε και ταινία (1982). Το λεγόμενο "θέατρο καταγγελίας". Κέρδισε ωστόσο τις συμπάθειες με τη μαχητική του στάση όσον αφορά τα δικαιώματα των αυτιστικών παιδιών, ορμώμενος από την προσωπική του εμπειρία με τον γιο του Άλκη, και τη δημιουργία ειδικού χώρου στην Αίγινα για τα αυτιστικά παιδιά.
Στην αυτοβιογραφική ταινία "Ζωή με τον Άλκη" (1988), το ρόλο του αυτιστικού νεαρού έπαιξε ο άλλος του γιος, Αλέξανδρος Κολλάτος, που έκτοτε έγινε ηθοποιός. Άλλη μια ταινία, "Κόκκινα τριαντάφυλλα σου έδωσα" (1993), μιλά όχι μόνο για την εμπειρία ενός γονιού με αυτιστικό παιδί αλλά και για την αυτοκτονία της συζύγου του Αρλέτ Μπωμάν. Στο «Αλέξανδρος και Αϊσέ» (1998), πάλι με πρωταγωνιστή τον γιό του Αλέξανδρο, προσεγγίζει το θέμα της μουσουλμανικής μειονότητας μέσα από μια ερωτική ιστορία. Ενώ η «Διαθήκη του ιερέα Ζαν Μεσλιέ» (2009), επιστρέφει πάλι στο θέμα της θρησκείας και το ρόλο της εκκλησίας.
Στη Γαλλία το 1977 γύρισε τη μεσαίου μήκους "Η Γαλλία του Ζισκάρ", μια κριτική ματιά στη Γαλλία της δεκαετίας του '70.
Στην τηλεόραση είχε για ένα χρόνο δική του εκπομπή με τίτλο: «Ο Κολλάτος χωρίς λογοκρισία». Το 1989 και ξανά το 2013 έθεσε υποψηφιότητα ως ευρωβουλευτής. Το 2011 δημιούργησε την Ένωση Πολιτών Πόρτα-Πόρτα, μια νέα μορφή πολιτικής παρέμβασης που οργανώνει διάφορα "χάπενινγκ" διαμαρτυρίας κατά της πολιτικής ηγεσίας, της παρέμβασης ξένων δυνάμεων στη χώρα κτλ. Το 2014 γύρισε την ταινία "Διόνυσος", με θέμα την Ελλάδα της κρίσης[4] που συμμετείχε στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.
Έργο
Θεατρικές σκηνοθεσίες
1959-1962, Αθήνα με το πειραματικό θέατρο Τσέπης
Φαλακρή τραγουδίστρια του Ιονέσκο
Τέλος του παιχνιδιού του Σάμιουελ Μπέκετ (Μαριέττα Ριάλδη, Μάκης Καβουριάρης, Γιώργος Σαλπιγγίδης, Θέμης Ζερβός)
Δωμάτιο του Χάρολντ Πίντερ
Ιφιγένεια εν Ταύροις
Παρίσι
1961 Ιφιγένεια εν Ταύροις του Ευριπίδη (Centre culturel 07-10-1961)
1967/68 Dialogues des courtisanes (Comédie de Paris)
1973, 1975, 1976 La femme de Socrate (Théâtre d'Art)
1973/74 Philippe Pétain (Théâtre d'Art)
1975 Le Dernier Empereur (Théâtre d'Art)
1976 Bonsoir Monsieur Tchekhov (Théâtre 347 Théâtre d'Art)
1976 Voyage avec la drogue et la mort (Théâtre d'Art)
L'Amant arabe (Théâtre d'Art)
Une Histoire d'Amour sous la Ve République
Αθήνα
Ένας Έλληνας σήμερα
Η ψυχή του αββά
1980 Άγιος Πρεβέζης (θίασος Πέτρου Φυσσούν)
1985 Σόδομα και Γόμορα’ του Ντε Σαντ[5]
1986 TV του Κολλάτου
Το ελληνικό παραμύθι (Η Ελλάδα του Γιωργάκη) Σάτιρα του Δημήτρη Κολλάτου. Ερμηνεύουν: Δ. Κολλάτος, Σπ. Φωκάς, Αλ. Τομαζάνη, Π. Νικολαΐδης. Σκην.: Τ. Ζωγράφος. Μουσ.: Αλ. Παπαδημητρίου[6].
Κινηματογράφος
1962 Αθήνα Χι Ψι Ξι (μικρού μήκους, 11 λεπτά)
1964 Ελιές (μικρού μήκους, 24 λεπτά)
1966 "Θάνατος του Αλέξανδρου"
1972-75 Συμπόσιο
1977 Η Γαλλία του Ζισκάρ
1978-80 Νίκος Μερτής - στροφή δεξιά
1980/81 Ψάχνοντας για την Πηνελόπη
1981/82 Άγιος Πρεβέζης
1988 Ζωή με τον Άλκη
1993 Κόκκινα τριαντάφυλλα σου έδωσα
2001 Αλέξανδρος και Αϊσέ
2006 Η ψυχή του αββά
2007 Θυμάμαι (ντοκυμανταίρ)
2009 Διαθήκη του ιερέα Ζαν Μεσλιέ
2014 Το χωνί - Η Εκδίκηση του Διόνυσου
Βιβλία
1956 Δέκα ερωτικά ποιήματα
1964, ανατ. 1978 Οι ελιές (διηγήματα), Βιβλιοπωλείον της Εστίας, επανέκδ. 2006 από Εκδόσεις Καστανιώτη
1971 Δέκα ερωτικά ποιήματα εμπνευσμένα από τη Σαπφώ
1972 Καπετάν Αντώνης: ο τελευταίος των Ελλήνων (μυθιστόρημα), Εκδόσεις Γκοβόστη
1975 Η γυναίκα του Σωκράτη (θεατρικό έργο), Πλειάς
1986 Η ζωή με τον Άλκη
1980 Ψάχνοντας την Πηνελόπη (διήγημα)
Η Γαλλία του Ζισκάρ (διηγήματα)
Αυτό το παιδί είναι μόνο του: επιλογή κειμένων για τον πρώιμο νηπιακό αυτισμό (μελέτη)
Η ζωή με τον Άλκη (θεατρικό έργο)
2002 Η γυναίκα του Σωκράτη (θεατρικό έργο),επανέκδοση Πελασγός
2021 Ερωτικές Επιστολές (PROTOτυπο Εκτυπώσεις) Η εικονογράφηση των επιστολών έγινε από τον ζωγράφο Ιόλη Ξιφαρά, τα γραφιστικά του τίτλου του βιβλίου από τον Λεονάρντο Θίμο.
Θα αναφέρουμε πιο κάτω όλα τα βραβεία της βραδιάς, το Φεστιβάλ Κινηματογράφου έκλεισε με ατάκες από τον Παλιό Ελληνικό Κινηματογράφο από τις ομάδες Απόδραση στον Λόγο και την Τέχνη (Θεοχάρης Παπαδόπουλος, Αντριάνα Μπιρμπίλη, Hlin Leifsdottir) και Θεατρική Εναλλακτική Σκηνή ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΣ (Λεονάρντο Θίμο, Κωνσταντίνος Γαβρόγλου).
Βραβείο Κοινού
Βραβείο Καλύτερης Μουσικής
Βραβείο Καλύτερου Στίχου Τραγουδιού
Βραβείο ΑΡΓΥΡΗΣ ΘΙΜΟ για Καλύτερο Σενάριο
Βραβείο Καλύτερης Σκηνοθεσίας
Βραβείο NICK YIANNEAS για Καλύτερα Εφέ
Βραβείο Α΄Ανδρικής Ερμηνείας
Βραβείο Β'Ανδρικής Ερμηνείας
Βραβείο Α'Γυναικείας Ερμηνείας
Βραβείο Β'Γυναικείας Ερμηνείας
Grand Prize ALiEN για Καλύτερη Παραγωγή της Χρονιάς
Βραβείο Νέος Καλλιτέχνης της Χρονιάς
Βραβείο Καλύτερης Πρωτοεμφανιζόμενης Ηθοποιού
Το περιοδικό ΜΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΣ ήταν εκεί και σας δείχνουμε φωτογραφικό υλικό από τους Μάνο Βλαστό, Δέσποινα Ράπτη
Επεξεργασία υλικού:
ΕΛΕΝΗ ΣΑΡΡΗ
Πληροφορίες για το περιοδικό:
ΕΛΙΣΑΒΕΤ ΣΟΥΛΑ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΑΒΡΟΓΛΟΥ
Ευχαριστούμε θερμά το Δ.Σ. της Κινηματογραφικής Λέσχης για το υλικό.
Ανάμεσα στους καλεσμένους του Φεστιβάλ, ξεχωρίσαμε τους καλλιτέχνες, Ανδρέα Αθανασίου, ηθοποιό Ηλία Ασέρ, Δέσποινα Τσολάκη, Γιάννη Τριβέλλα, Μαριάννα Καστανία, την οικογένεια του σκηνοθέτη Κωνσταντίνου Μπαλαμπανίδη, τον σκηνογράφο Πέτρο Καπουράλη, την Διεθνή Σοπράνο Hlin Leifsdottir, η οποία τραγούδησε κινηματογραφικά τον ΝΟΝΟ, τον ηθοποιό Μάνο Βλαστό, τον μουσικό Δημήτρη Γαϊτάνη, τον λογοτέχνη Θεοχάρη Παπαδόπουλο, την ποιήτρια Ανδριάνα Μπιρμπίλη, και άλλους...Ευχαριστούμε θερμά το Δ.Σ. της Κινηματογραφικής Λέσχης για το υλικό.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου