Ρίτα Χέιγουορθ, Μια ακόμη ηθοποιός που άφησε μεγάλο στίγμα στον χώρο της τέχνης και πιο συγκεκριμένα στον κινηματογράφο.

Ρίτα Χέιγουορθ, Μια ακόμη ηθοποιός που άφησε μεγάλο στίγμα στον χώρο της τέχνης και πιο συγκεκριμένα στον κινηματογράφο. 

ένα κείμενο του Κωνσταντίνου Γαβρόγλου




Γεννήθηκε τον Οκτώβριο του 1918 και έφυγε από την ζωή τον Μάιο του 1987. Υπήρξε παντρεμένη με τον παραγωγό ταινιών Τζέιμς Χιλ και απόκτησε  δύο παιδιά, την Γιασμί Αγά Χαν από τον γάμο της με τον πρίγκηπα Αλί Χαν, και την Ρεμπέκα Γουέλς από τον γάμο της με τον Όρσον Γουέλς. Το Home studio που διατηρούσε στην πόλη Κολούμπια των Ηνωμένων Πολιτειών  μυστήριο γύρω από το οποίο κυκλοφορούνε φήμες αν το προσωπικό της αρχείο η αν θα γίνει προσβάσιμο στο κοινό κάποια στιγμή.  Η πρώτη της δημόσια εμφάνιση πραγματοποιήθηκε στο περιοδικό look το 1940, περιοδικό το οποίο έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη της καριέρας της. Έπαιξε σε πολλές ταινίες του κινηματογράφου, όπως στο:

Under the papas moon, του Τζέιμς Τίλινγκ, το 1935.

Charlie Chan in Egypt, του Λούις Κίνγκ, το 1935.

Dante's Inferno, του Χάρυ Λάχμαν, το 1935.

Paddy O'Day, του Λιούις Σάιλερ, το 1935.

Human Cargo, του Άλλαν Ντγουάν, το 1936.

Meet Nero Wolfe, του Χέρμπερτ Μπίμπερμαν, το 1936.

Rebellion, του Λιν Σορς, το 1936.

Blondie on a Budget, του Φρανκ Στράγιερ, το 1940.

Susan and God, του Τζορτζ Κιούκορ, το 1940.

The Lady in Question, του Τσαρλς Βίντορ, το 1940.

Angels Over Broadway, των Λι Γκαρμς και Μπεν Χεκτ, το 1940.

The Strawberry Blonde, του Ραούλ Γουόλς, το 1941.

Affectionately Yours, του Λόιντ Μπέικον, το 1941.

Blood and Sand, του Ρούμπεν Μαμούλιαν, το 1941.

Ποτέ δεν θα πλουτίσεις, του Σίντνεϊ Λάνφιλντ, το 1941.

You Were Never Lovelier, του Γουίλιαμ Σέιτερ. Το 1942.

My Gal Sal, του Έρβινγκ Κάμινγκς, το 1942.

Tales of Manhattan, του Ζυλιέν Ντιβιβιέ, το 1942.

 

Cover girl, του Τσαρλς Βίντορ. Το 1944.

Tonight and Every Night, του Βίκτορ Σάβιλ. Το 1945.

Gild, του Τσαρλς Βίντορ, το 1947

 

Down to Earth, του Αλεξάντερ Χολ, το 1947.

Separate tables, του Ντέλμπερτ Μαν, το 1958.

They came to Cordura, του Ρόμπερτ Ρόσσεν, το 1959.

The Story on Page One, του Κλίφορντ Όντετς, το 1959.

The happy thieves, του Τζορτζ Μάρσαλ, το 1961.

Circus World, του Χένρι Χάθαγουέι, το 1964.

The money trap, του Μπαρκ Κέννεντι, το 1966.

The poppy is also a flower, του Τέρενς Γιανγκ, το 1966.

The Rover, του Τέρενς Γιανγκ, το 1967.

I bastardy, του Ντούτσιο Τεσάρι, το 1968.

Road to Salina, του Ζωρζ Λοτνέρ, το 1970.

The Naked Zoo, του Γουίλιαμ Γκρεφέ, το 1970.

The Wrath of God, του Ραλφ Νέλσον, το 1972.

 

Πολλά από τα έργα στα οποία έπαιξε είναι βασισμένα σε βιβλία.
Πολλά από τα έργα στα οποία έπαιξε είναι βασισμένα σε βιβλία.  Τιμήθηκε με βραβείο από την ένωση καθηγητών χορού της Νότιας Καλιφόρνια το 1942. Τέλος ένα ακόμη σημαντικό γεγονός που έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην καριέρα της ήταν ο αγώνας της ενάντια στον αλτσχάιμερ. Ξεκίνησε με αφορμή το γεγονός ότι η ίδια έπασχε από αλτσχάιμερ, κα=άτι το οποίο έγινε επίσημο το 1980. Τέλος είχε κάνει αρκετούς γάμους, με τον με τον πρίγκηπα Αλί Χαν, με τον Όρσον Γουέλς, με τον ηθοποιό Ντικ Χάινς, και με τον παραγωγό Τζέιμς Χιλ.

Μετά από παρότρυνση της Χριστίνας Νικηφοράκη.

 

 

 

https://books.google.gr/books?hl=el&lr=&id=zCN9P4QabKsC&oi=fnd&pg=PR9&dq=rita+hayworth+biography&ots=AuotqPDK0t&sig=JUFxAsJohQPO5GkoEj6jkzLQRTE&redir_esc=y#v=snippet&q=awards&f=false

https://www.britannica.com/biography/Rita-Hayworth

https://www.yours.co.uk/leisure/nostalgia/the-life-and-loves-of-rita-hayworth/

Σχόλια