Αλ Πατσίνο - ένα κείμενο του Κωνσταντίνου Γαβρόγλου
Το πραγματικό του όνομα είναι Αλφρέντο Τζέημς Πατσίνο και είναι ένας από τους σημαντικότερους ηθοποιούς του θεάτρου και του Κινηματογράφου. Γεννήθηκε τον Απρίλιο του 1940, και μέχρι σήμερα είναι ένας πολύ σημαντικός καλλιτέχνης. Άφησε το στίγμα σε σημαντικούς ρόλους του παγκόσμιου ρεπερτορίου, όπως τους Σαιξπηρικούς Σάϋλοκ και Βασιλιά Ριχάρδος ο 3ος. Η πρώτη του εμφάνιση στο θέατρο πραγματοποιήθηκε το 1969 στο Μπροντγουέϊ Does a Tiger Wear a Necktie? Έτρεξε για 39 παραστάσεις και του χάρισε το βραβείο Τόνυ, η δεύτερη εμφάνιση του στο θέατρο πραγματοποιήθηκε το 1970 με το έργο The Basic Training of Pavlo Hummel, παράσταση που του χάρισε το 2ο βραβείο Τόνυ. Στον κινηματογράφο πρωτοεμφανίστηκε το 1969 στην ταινία Νάταλι, το άσχημο κορίτσι του Φρεντ Κόου. Έκτοτε εμφανίστηκε σε πολλές ταινίες, όπως:
1. Πανικός στο Νιντλ Παρκ, τo 1971.
2. Ο νονός, το 1972.
3. Σέρπικο, το 1973.
4. Το σκιάχτρο, το 1973.
5. Ο νονός 2, το 1974.
6. Σκυλίσια μέρα, το 1975.
7. Μπόμπυ Ντήρφηλντ: Μια στιγμή… μια ζωή, το 1977.
8. Δικαιοσύνη για όλους, το 1979.
9. Το ψωνηστήρι, το 1980.
10. Η πρεμιέρα, το 1982.
11. Ο σημαδεμένος, το 1983.
12. Οι επαναστάτες, το 1985.
13. Το ερωτικό αντικείμενο του εγκλήματος, το 1989.
14. Ντικ Τρέϊσι, το 1990.
15. Ο νονός 3, το 1990.
16. Φράνκι και Τζόνι, το 1991.
17. Άρωμα γυναίκας, του 1992.
18. Οικόπεδα με θέα, το 1992.
19. Υπόθεση Καρλίτο, το 1993.
20. Ένταση, το 1995.
21. City hall, το 1996.
22. Ο δικηγόρος του διαβόλου, το 1997.
23. Ντόνι Μπράσκο, το 1997.
24. Κάθε Κυριακή, το 1999.
25. The insider, το 1999.
26. Η συμμορία των έντεκα, το 2001.
27. Insomnia, το 2002.
28. S1m0ne, το 2002.
29. Gigli, ένας ζόρικος έρωτας, το 2003.
30. Η δοκιμασία, το 2003.
31. Ο έμπορος της Βενετίας, το 2004.
32. Όλα για τα λεφτά, το 2005.
33. Η συμμορία των δεκατριών, το 2007.
34. Brando: The Documentary, το 2007.
35. 88 λεπτά, το 2007.
36. Ου φονεύσεις, το 2008.
37. Δόκτωρ θάνατος, το 2010.
38. Jack and Jill, το 2011.
39. Σαλώμη, το 2011.
40. Νομοταγείς τύποι, το 2012.
41. Phil Spector, το 2013.
42. Manglehorn, το 2014.
43. The Humbling, το 2014.
44. Danny Colins, το 2014.
45. Το παιχνίδι του δολοφόνου, του 2017.
46. Ο Ιρλανδός, το 2019.
47. Κάποτε στο Χόλυγουντ, το 2019.
48. House of Gucci, το 2021.
49. American Traitor: The Trial of Axis Sally, το 2021.
Η αγάπη του για τον Γουίλιαμ Σαίξπηρ τον οδήγησε να δημιουργήσει την ταινία Looking for Richard to 1996. Το 1988 ερμήνευσε τον ρόλο του Μάρκου Αντώνιου, από την Σαιξπηρική τραγωδία, Ιούλιος Καίσαρας. Ενσάρκωσε δύο φορές τον Σάϋλοκ από το σαιξπηρικό έργο, ο έμπορος της Βενετίας, το 2004 στον κινηματογράφο, και το 2010 στο θέατρο Μπρόντχαρστ του Μπροντγουέϊ. Συνεργάστηκε με πολλούς καλλιτέχνες, όπως ήταν οι σκηνοθέτες Μπράιαν Ντε Πάλμα, Φράνσις Φορντ Κόπολα, Σίντνεϊ Λουμέτ. Ο Φράνσις Φορντ Κόπολα σκηνοθέτησε την τριλογία The Godfather – ο νονός, όπου συνεργάστηκε με τον Μάρλον Μπράντο. Η ταινία του 1972 ως Μάικλ Κορλεόνε μαζί με τις ταινίες Σκυλίσια μέρα, Σέρπικο του Σίντνεϊ Λουμέτ, Ντικ Τρέισι του Γουόρεν Μπίτι, Δικαιοσύνη για όλους του χάρισαν υποψηφιότητες για το βραβείο Όσκαρ, οποίο τελικά κέρδισε το 1993 για την ταινία του 1992 Scent of Woman – Άρωμα γυναίκας. Άλλα σημαντικά βραβεία που πήρε ήταν το μεγάλο βραβείο Καννών για την ταινία του 1973, Το σκιάχτρο του Τζέρι Σάτζεμπεργκ. Ένας ακόμη ρόλος που τον ξεχώρισε ήταν εκείνος του Τόνυ Μοντάνα, στην ταινία Μπράιαν Ντε Πάλμα, The Scarface - Ο σημαδεμένος το 1983, ταινία που τον έκανε υποψήφιο για Χρυσή σφαίρα. Την χρονιά που βραβεύθηκε με Όσκαρ για την ταινία του Μάρτιν Μπρεστ, Άρωμα γυναίκας, ήταν υποψήφιος για Όσκαρ για τον ρόλο του στην ταινία του Τζέιμς Φόλεϋ, Glengarry Glen Ross – Οικόπεδα με θέα. Στο θέατρο έπαιξε κυρίως σε έργα του μεγάλου Αμερικανού δραματουργού Ευγένιου Ο'Νηλ, όπως το Χιούγκη. Το 1967 ήταν πρωταγωνιστής στο Τσαρλς Πλέϊχαους της Βοστώνης με το έργο του Κλίφορντ Όντετς, Awake and sing, αλλά και με το έργο του Ζαν Κλοντ Βαν Ίταλι, Αμέρικα Ουρά. Στην ταινία Ο νονός 2 συνεργάστηκε με τον δάσκαλο του Λι Στράτσμπεργκ, ένας από τους σημαντικότερους ηθοποιούς. Τέλος, ο Αλ Πατσίνο είναι μέχρι και σήμερα ένα σημαντικός καλλιτέχνης που άφησε μεγάλη σφραγίδα στο θέατρο και τον κινηματογράφο.
Kostas Fantasy
https://www.nytimes.com/2010/10/31/theater/31pacino.html
https://apnews.com/article/67acc605a196c21110a4f0c558fafc5f
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου