Φίοντορ Ντοστογιέφσκι - ένα κείμενο του Κωνσταντίνου Γαβρόγλου
Όλοι όσοι αγαπάμε την λογοτεχνία μπορούμε να καταλάβουμε την κληρονομιά που μας άφησε ο Φίοντορ Ντοστογιέφσκι, ένας εκ των σημαντικότερων εκπροσώπων του λόγου. Γεννημένος τον Νοέμβριο του 1821 στις εργατικές συνοικίες της Μόσχας. Έχει βάλει την συγγραφική του σφραγίδα σε αριστουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας, όπως Αδερφοί Καραμάζοφ, Poor folk, Γράμματα από το υπόγειο, έγκλημα και τιμωρία, Λευκές νύχτες, Οι δαιμονισμένοι, Ο ηλίθιος, ο παίχτης, ο αιώνιος σύζυγος, το όνειρο ενός γελοίου, Ένας τίμιος κλέφτης, Ο σωσίας, The crocodile, Ταπεινωμένοι και καταφρονημένοι, Μικρός ήρωας, Buried alive, Ο κύριος Προχάρτσιν, Νουβέλα Εννιά Γράμματα, The peasant murey, Polzunkov, an unpleasant predicament, Το χριστουγεννιάτικο δέντρο και ο γάμος, Αναμνήσεις από το σπίτι των πεθαμένων, The heavenly Christmas tree, another man's wife, a fair heart. Η λογοτεχνία μπήκε στην ζωή τους σε πολύ νεαρή ηλικία. Η εκπαίδευση του έλαβε χώρα στην Γαλλία σε ένα οικοτροφείο, αλλά και σε οικοτροφείο στο Τσέρμακ της Μόσχας. Σπούδασε μηχανικός στρατιωτικών κτιρίων στην Αγία Πετρούπολη. Η ζωή του ήταν πολυτάραχη, δούλεψε σαν μηχανικός στρατιωτικών κτιρίων. Στην σχολή στρατιωτικών μηχανικών μπήκε το 1838 υποχρεώνοντας τα αδέρφια να φύγουν από την σχολή. Εκείνη την χρονιά διάβασε μεγάλους συγγραφείς, όπως Σαίξπηρ, Γκαίτε, Βίκτορ Ουγκό, Πασκάλ. Επίσης πραγματοποίησε σπουδές στο Ταλίν της Εσθονίας. Το 1837 έχασε την μητέρα του, Το 1838 μπήκε στον στρατό ενώ μετά τον θάνατο του μπαμπά του απόκτησε το δίπλωμα του δόκιμου μηχανικού. Το 1843 βγαίνει από τον στρατό, και δούλεψε σαν μηχανικός. Την ίδια χρονιά ξεκίνησε η καριέρα του στην λογοτεχνία, μετάφραση ενός έργου του Γάλλου συγγραφέα Ονορέ Ντε Μπαλζάκ, Ευγενία Γκραντέ. Έζησε στην Δρέσδη στο Βερολίνο, στην Κολωνία, στο Βισμπάντεν της Γερμανίας, στο Βέλγιο, αλλά και στο Παρίσι της Γαλλίας. Μελετητές της βιογραφίας του συμπέραναν πως είναι πιο Ρώσος απ’ όλους, όμως είχε και καταγωγή από την Λιθουανία. Από το 1850 μέχρι το 1854 μπήκε φυλακή με την κατηγορία πως το 1949 είχε συμμετοχή σε σοσιαλιστικό κόμα. Ο ίδιος μαζί με συμπολίτες κατηγορήθηκε Για τις πολιτικές του πεποιθήσεις, Για δυσφήμηση της ορθόδοξης χριστιανικής εκκλησίας, της κυβέρνησης, αλλά και Για εμπλοκή στην δολοφονία εις βάρος του Τσάρου, επίσης είχε συμμετοχή σε ομάδες όπου ασχολούνταν με βιβλία απαγορευμένα από την τσαρική Ρωσία. Η ζωή του ήταν ένας αγώνας, ένας αγώνας απέναντι σε αντιξοότητες της ζωής, όπως ο τζόγος. Η τέχνη της συγγραφής τον συνάρπαζε, έτσι στην φυλακή (1850 – 1854) καταπιάστηκε με την συγγραφή με σκοπό να αξιοποιήσει τον χρόνο του. Κράτησε σημειώσεις με αποφθέγματα, τραγούδια. Ήταν γνωστός ως ψυχολογικός συγγραφέας. Η συγγραφή στην φυλακή έπαιξε σημαντικό ρόλο, παρηγορούσε τον συγγραφέα, επίσης απελευθέρωνε τις ανησυχίες του, Ο Ντοστογιέφσκι πίστευε πολύ στην θρησκεία, η πίστη του κλονίστηκε από τον σοσιαλισμό, όμως στην φυλακή την ανάκτησε. Το 1854 αφέθηκε ελεύθερος, όμως απαγορεύεται να φύγει από την Σιβηρία, και έτσι εργάζεται σαν ιδιωτικός υπάλληλος. Την περίοδο 1854 – 1859 εκτελεί χρέη εξορίας στις στρατιωτικές δομές της Σιβηρίας ως δόκιμος στην έβδομη Γραμμή . Παντρεύεται την Μαρία Ισάγιεβα. Εκδίδει την νουβέλα του με τίτλο με τίτλο Uncle’s dream.Το 1860 εργάζεται σαν εκδότης στο περιοδικό Vremya (time), ενώ ερασιτεχνικά παίζει σε μια θεατρική παραγωγή στο έργο του Νικολάϊ Γκόγκολ, Ο επιθεωρητής. Το 1861 εκδίδει την νουβέλα του με τίτλο Village of Stepanchikovo. όμως δεν δέχτηκε καλές κριτικές και επικράτησε η ιδέα πως ο Ντοστογιέφσκι δεν πρέπει να ασχοληθεί ξανά με την συγγραφή. Το 1862 ταξίδεψε στην Ευρώπη. Στο Λονδίνο Γνώρισε πολιτικούς εξόριστους, αλλά και τον συγγραφέα, Αλεξάντερ Χάρζεν. Το 1863 οι ρωσικές αρχές απαγόρεψαν την κυκλοφορία του περιοδικού του με τίτλο Journal, η σύζυγος του Μαρία Ισάγιεβα είναι βαριά άρρωστη, Πολίνα Σούσλοβα οποία εν συνεχεία τον επηρέασε στην δημιουργία νουβέλας, και μαζί έκαναν ερωτική σχέση. Το 1864 αποφάσισε να δημιουρήσει με τον αδερφό του Μιχαήλ ένα ακόμη περιοδικό, με τίτλο Pravda (truth), όμως το περιοδικό κυκλοφόρησε μόνο έναν χρόνο. Ένα μειονέκτημα του Ντοστογιέφσκι ήταν πως δεν ήξερε να διαχειρίζεται τα οικονομικά, και έτσι χρωστούσε λεφτά σε διάφορους εκδότες. Δούλευε σε περιοδικά βοηθώντας την οικογένεια του. Γνωστή είναι η συνεργασία του με τον εκδότη Στελόφσκι οποίος πούλησε τα έργα του Ντοστογιέφσκι, όμως έτσι ο Στελόφσκι απόκτησε το δικαίωμα να ζητήσει από τον Ντοστογιέφσκι έργο 160 λέξεων τουλάχιστον. Το περιοδικό δεν επέτρεψε στον Ντοστογιέφσκι να ξαναπραγματοποιήσει έκδοση με το όνομα του εξαιτίας του μεγάλου οικονομικού φορτίου, αλλά και της δυσφήμισης που δημιουργήθηκε γύρω από το όνομα του συγγραφέα εξαιτίας της φυλακής. Για να πραγματοποιήσει εκδόσεις χρειάστηκε να δουλέψει σκλάβος. Για οκτώ χρόνια υπήρξε εθισμένος στον τζόγο, πιθανολογείται πως στον τζόγο τον έριξε η ανάγκη του Για χρήματα. Ο Ντοστογιέφσκι ανήμπορος να ελέγξει τα συναισθήματα του, δημιούργησε πολλά προβλήματα, κυρίως οικονομικά, στην οικογένεια του, και αποτέλεσμα αυτής της δυσάρεστης κατάστασης ήταν η εγκατάλειψη από την σύζυγο του Anna Grigorievna (Άννα Κρικόριεβνα). Μέσα από το Γράμμα που της έγραψε, το περίφημο Pivotal Letter αποκαλύπτει τους λόγους που τον έκαναν να παρατήσει τον τζόγο.
Αδερφοί Καραμάζοφ: εκδόθηκε τον 19ο αιώνα, το 1877, και μιλάει Για διάφορα ανθρώπινα θέματα, όπως την θεϊκή ύπαρξη, την ελεύθερη βούληση, την ηθική, τον λόγο, την αμφιβολία. Την σύγκριση ιδεών, τον ρόλο του χριστιανισμού στην κοινωνία, την αυτοθυσία, την αξία του χρήματος, και την αγάπη Για την ζωή Το έργο είναι νουβέλα που χωρίζεται σε 5 βιβλία και τέσσερα μέρη. Λαμβάνει χώρα σ’ ένα χωριό με όνομα Skotoprigonievsk οποίο βρίσκεται στην νοτιοανατολική Αγία Πετρούπολη, όπου έζησε ο Ντοστογιέφσκι.
Poor folk: Πρόκειται Για την πρώτη νουβέλα του μεγάλου συγγραφέα, Γράφτηκε την περίοδο 1844 – 1845 όταν ο Ντοστογιέφσκι ήταν ακόμη εθισμένος στον τζόγο και ήθελε να αποκτήσει οικονομική σταθερότητα. Μιλάει πολύ Για την φτώχεια πως οδηγεί στον πόνο, στην δυστυχία, και εν τέλει στον θάνατο. Η φτώχεια ανθρώπινη συνθήκη που επηρεάζει όλους μας, όμως κάποιες φορές κοντράρεται με τον πλούτο, όπως στην περίπτωση των δύο νέων, την Ντομπροσέλοβα και στο Μάκαρ Ντεβούσκιν οποία χτίζουν μια πολύ βαθιά σχέση μέχρι την στιγμή που φτάνουν σε αδιέξοδο, η Ντομπροσέλοβα χάνει το ενδιαφέρον της Για την λογοτεχνία και τον Μάκαρ, εκείνη την προσεγγίζει ο πλούσιος Μπύκοβ, και τότε ο Ντεβούσκιν οποίος επιμένει πως χωρίς λεφτά μπορεί να ζήσει, όμως χωρίς λογοτεχνία όχι.
Γράμματα από το υπόγειο: εκδόθηκε 1864. Μιλάει Για την σκέψη και την πράξη, την ανθρώπινη φύση, την μοναξιά. Χαρακτήρες του έργου είναι η Λίζα, ο Άντονι Σευτότσκιν, ο Σιμόνοβ, ο Ζβερκόβ, ο Τρουντόλιμποβ, ο Φερφίσκιν, αλλά και ο άνθρωπος του κάτω κόσμου, οποίος είναι ο αφηγητής της ιστορίας σε ένα φανταστικό κείμενο. Πρόκειται Για ένα Γράμμα του Ντοστογιέφσκι όπου αποκαλύπτει πως θα έπρεπε να υπάρχει στην κοινωνία του 19ου αιώνα, ο Ντοστογιέφσκι χρησιμοποιεί τον συγκεκριμένο άνθρωπο με στόχο να μην Γίνονται αποδεκτές επιστημονικές ανακαλύψεις.
έγκλημα και τιμωρία: κυκλοφόρησε το 1866. Πρόκειται Για ένα έργο με πρωταγωνιστή Ρασκόλκικοφ οποίο μιλάει Για την τρέλα, το έγκλημα, την προδοσία, αλλά και τις συγκυρίες, τα λεφτά, την φτώχεια, αλλά και την οικογένεια. Ο Ρασκόλνικοφ έκλεψε και σκότωσε έναν ενεχυροδανειστή και την αδερφή του Λιζαβέτα, και πλέον βρίσκεται αντιμέτωπος με τα συναισθήματα του, με τα οποία πρέπει να συμφιλιωθεί. Η σκέψη του τον οδηγούσε στην έκφραση ψεμάτων, αποχή από το φαγητό, αλλά και άστοχες βόλτες στην Αγία Πετρούπολη, και πολλές φορές δεν ξέρει τι κάνει και που βρίσκεται. Η οικονομική κατάσταση του ήρωα δεν είναι καλή με αποτέλεσμα να εγκαταλείψει τις σπουδές του. Είχε Γεμάτη σχέση με την οικογένεια του. Επίσης μιλάει Για την ελεύθερη βούληση και την τύχη, πολλές φορές συναντάμε τους ανθρώπους του Ρασκόλνικοφ, όταν υποψιαστήκαν πως εκείνος πραγματοποίησε τα εγκλήματα, αν τα Γεγονότα συμπληρώθηκαν τυχαία, η Για κάποιον λόγο.
Λευκές νύχτες: Το τίτλο πήρε από τις νύχτες με λυκόφως, μια μεγάλη περίοδος της Ρωσίας. Ο κεντρικός χαρακτήρας του έργου, ένας αφηγητής, εκείνες τις νύχτες διέσχιζε τους δρόμους της Αγίας Πετρούπολης. Κάποτε άρχιζαν να τον προβληματίζουν κάποιες αμφιβολίες. Συναντάει ένα κορίτσι, καλοντυμένο, αλλά βαλμένο από έναν ηλικιωμένο, εκείνο το κορίτσι είναι έτοιμο από φόβο να φύγει, και ο αφηγητής αποφασίζει να την εμποδίσει. Την αρπάζει από το χέρι και της ζητάει να εντρυφήσει στην συστολή που εκείνος νοιώθει. Δεν έχει ξαναγνωρίσει Γυναίκες εκτός από δύο Μεγάλες κυρίες της πόλης. Είναι ερωτευμένος μαζί της και όταν οι δρόμοι τους χωρίζουν ορκίζονται πώς θα ξανασυναντηθούν. Την δεύτερη νύχτα το κορίτσι του συστήθηκε ως Ναστένκα, μένει με την Γιαγιά της, οποία δεν βλέπει. Εκείνος ομολογεί πως είναι ονειροπόλος , του ζήτησε να της εκφράσει την ιστορία του, είναι χαρούμενος μόνο από εκείνο το βράδυ. Η Ναστένκα άκουσε με προσοχή και υπομονή την ιστορία του, αναθεώρησε Για την δική της και της Γιαγιάς της. Έκτοτε οι τρεις τους ξεκίνησαν να πηγαίνουν θέατρο, να παρακολουθούν όπερα. Όμως, όταν στο τέλος η Ναστένκα έμεινε μόνη της στην Μόσχα. Την Τρίτη νύχτα βλέπουμε τους δύο ήρωες να είναι Γεμάτοι συναισθήματα ανησυχίας, ο αφηγητής πιστεύει πως δεν θα ξανά υπάρξει συνάντηση, κι εκείνη πως εξαφανίστηκε Για κάτι καλύτερο. Την τέταρτη και τελευταία νύχτα όλα τελειώνουν. Η Ναστένκα νοιώθει προδομένη και εγκαταλελειμμένη. Ο αφηγητής της πρότεινε να Γράψει ένα Γράμμα στον ενοικιαστή της. Φοβάται πως η σχέση της με τον ενοικιαστή επηρέασε τον έρωτα τα συναισθήματα που ένοιωθε Για τον αφηγητή. Εκείνος την διαβεβαιώνει πως ο έρωτας τους είναι ατελείωτος, όμως παραδέχεται πως θα χαρεί διπλά αν ο ενοικιαστής την κάνει ευτυχισμένη. Πλέον και οι δύο ανακουφισμένοι ο ένας από τον άλλον συζητάνε Για το μέλλον τους και αποφασίζουν να πάνε όπερα. Το επόμενο πρωί ο αφηγητής ξυπνάει με την βοήθεια της σπιτονοικοκυράς του της Ματρένα, δέχεται ένα Γράμμα από την Ναστένκα οποία του ομολογεί η αγάπη τους ήταν αληθινή, και πως παντρεύεται τον ενοικιαστή της.
Οι δαιμονισμένοι: Εκδόθηκε το 1871. Tο μείζων θέμα του έργου είναι η αναμέτρηση ανάμεσα στο καλό και στο κακό. Χαρακτήρες του έργου είναι ο Πήτερ Βερθονέφσκι, ο Σατόβ, ο Κίριλοβ, ο Σιγκάλοβ. Οι τρεις τελευταίοι χαρακτήρες οργανώνουν κάποια εγκλήματα, τους ακρωτηριάζουν. Μέσα απ’ αυτό το έργο ο Ντοστογιέφσκι αναφέρεται στους ανθρώπους που έχουν χάσει την πίστη τους στον θεό και στον εαυτό τους. Το έργο λαμβάνει χώρα στην πόλη Τβερ όπου ο Ντοστογιέφσκι πέρασε ένας κομάτι της ζωής του. Για την δημιουργία του έργου εμπνεύστηκε από μια δολοφονία, ενός φοιτητής, του Ιβάν Ιβάνοβ το 1869. Ο Ντοστογιέφσκι αναφέρεται στις επαναστατικές ιδέες του Nechaev (Σεργκέϊ Νάτσεβ), οποίος έγραψε το βιβλίο.
Ο ηλίθιος: Εκδόθηκε το 1866. Ένα από τα σημαντικότερα έργα της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Αποτελείται από τέσσερα μέρη. Το έργο μιλάει Για τον θάνατο, αλλά και Για την διαφθορά κοινωνίας. Ο κεντρικός χαρακτήρας πρίγκιπας Μίσκιν θυμάται τις εμπειρίες του πριν διαγνωστεί με επιληψία. Οι άνθρωποι γύρω του τον αποκαλούν ηλίθιο καθώς δεν κατανοούν την κοσμοθεωρία του. Επίσης τον αποκαλούν Holy fool, όπου η ορθόδοξη εκκλησία με αυτό τον όρο εκφράζει τους ανθρώπους με περιορισμένη κατανόηση. Ο πρίγκηπας Μίσκιν μέσα από την αναπηρία του εκφράζει αλήθειες της κοινωνίας μας, όπως δεν χαρακτηρίζουμε Για έναν διαφορετικό τρόπο σκέψης.
ο παίχτης: Κυκλοφόρησε το 1866. Ο Ντοστογιέφσκι δημιουργεί πολύ όμορφα μια διαμάχη ανάμεσα στην οικονομική πίεση και την αγάπη, ανάμεσα σε μια Γυναίκα και έναν τοξικό, και πως ο αλκοολισμός μπορεί να επηρεάσει την ανθρώπινης ζωή. Ο ίδιος υπήρξε αλκοολικός Για δέκα χρόνια. Πίστευε πως έχει βρει την ευτυχία του.
ο αιώνιος σύζυγος: Εκδόθηκε το 1870. Το έργο μιλάει Για την ζωή μετά θάνατο. Ο Πάβελ Τρούσοτσκι ανακαλύπτει πως η σύζυγος του είχε παράλληλες σχέσεις με άλλους άνδρες και αποφασίζει να πάει στην Αγία Πετρούπολη. Ένας εξ αυτών είναι ο παλιός του φίλος, Αλεξέι Βελσάνινοβ. Το έργο θεωρείται ένα μικρό αριστούργημα, όμως ο Ντοστογιέφσκι δεν τα αγάπησε τόσο πολύ όσα τα άλλα έργα του, ήθελα να ασχολείται με εκείνα περισσότερο. Εναλλακτικός τίτλο του έργου είναι The life of great sinner.
το όνειρο ενός γελοίου: εκδόθηκε το 1877. Ο Ντοστογιέφσκι αναφέρεται στο νόημα της αγάπης αλλά και της ανθρώπινης ύπαρξης. Χαρακτήρες του έργου είναι ο Γελοίος, ένα κορίτσι, αλλά και η ύπαρξη του ονείρου. Μην προσπαθείς να είσαι καλός όταν αυτό δεν ανταμείβεται
Ένας τίμιος κλέφτης: Κυκλοφόρησε το 1847.
Ο σωσίας: εκδόθηκε το 1846. Έργο οποίο το έγραψε επηρεασμένος από τον Γερμανό συγγραφέα Έρνστ Τέοντορ Αμαντέους Χόφμαν, αλλά και από τον Ρώσσο συγγραφέα Νικολάι Γκόγκολ. Πολλοί συγγραφείς, όπως τον Βλαντίμιρ Ναμπόκοβ, θεώρησαν το συγκριμένο έργο σημείο αναφοράς.
The double: Εκδόθηκε το 1848.
The crocodile: εκδόθηκε το 1865
Ταπεινωμένοι και καταφρονημένοι: εκδόθηκε το 1861
Μικρός ήρωας: εκδόθηκε το 1857.
Ο κύριος Προχάρτσιν: Εκδόθηκε το 1846
Νουβέλα Εννιά Γράμματα: Κυκλοφόρησε το 1847.
The peasant murey: Κυκλοφόρησε το 1876
Polzunkov: Κυκλοφόρησε το 1847.
Το χριστουγεννιάτικο δέντρο και ο γάμος: εκδόθηκε το 1848.
An unpleasant predicament: Εκδόθηκε το 1848.
Buried alive: Or Ten Years of Penal Servitude in Siberia.
Αναμνήσεις από το σπίτι των πεθαμένων: εκδόθηκε το 1861. Ο Ντοστογιέφσκι στο συγκεκριμένο έργο εκφράζει εμπειρίες που έζησε στις φυλακές, όπως συναντήσεις με ανθρώπους του αλκοόλ κατά την διάρκεια της ημέρας στους διαδρόμους όταν όλοι πήγαιναν για δουλειά. Οι κρατούμενοι είχαν μια δική τους δουλειά. Είναι συναισθηματικοί, και αγαπούν το χρήμα. Στις φυλακές κατοικούν άνθρωποι μοιραίοι αλλά με δυνατότητες. Μια επίσης σημαντική εμπειρία ήταν οι χριστουγεννιάτικες διακοπές, κάποιοι ασχολούνταν με την μουσική, και κάποιοι άλλοι διεκδικούσαν άδειες ώστε να δουν φίλους τους, πάντως, όλοι επιδίωκαν αλλαγές στην φυλακή. Τρεις μέρες μετά την άφιξη του στην φυλακή, ζήτησε να εργαστεί. Όπως παραδέχεται και ο ίδιος, οι πρώτες πέντε μέρες ήταν οι δυσκολότερες μέρες της κράτησης του. Άλλες σημαντικές εμπειρίες ήταν οι γνωριμίες με κρατούμενους, η φιλοξενία ζώων, η καλοκαιρινή περίοδος, το νοσοκομείο όπου επισκεπτόταν ο κρατούμενος όταν ένοιωθε πως δεν είναι καλά. Οι παρέες του με συγκρατούμενους, αλλά και η απόδραση. ¨όπως είπε και ο ίδιος, κάθε στιγμή έλεγα, το ταξίδι τελειώνει, τώρα βρίσκομαι στην φυλακή, στο μέρος όπου πολλά χρόνια ξεκουράζομαι, εδώ είναι που πρέπει να ζήσω, μπήκα γεμάτος τραύματα, ποιος ξέρει όμως πως αν φύγω δεν θα το μετανιώσω. Είπα στον εαυτό μου. όταν αγγίζεις μια πληγή είναι καλύτερα να νοιώσεις τον πόνο. Η ιδέα πως μπορεί να μετανιώσω που φαίνεται φρικτή, εδώ κατάλαβα πως ο άνθρωπος είναι ζώο συνήθειας.
Man is a creature that can get accustomed to anything, and I think that is the best definition of him.
The house of the dead.
Ο άνθρωπος είναι ζώο που μπορεί να συνηθίσει σε όλα, και νομίζω πως αυτός είναι ο καλύτερος ορισμός που μπορούμε να του δώσουμε.
Αναμνήσεις από το σπίτι των νεκρών.
Another man's wife
A fair heart: Κυκλοφόρησε το 1847.
Το 1879 πραγματοποιεί μεγάλη ομιλία στην Μόσχα. Ήταν ένας βαθιά αυτοβιογραφικός συγγραφέας, και πίστευε πολύ στον ορθόδοξο χριστιανισμό. Επικοινωνούσε μέσω Γραμμάτων με δικούς του ανθρώπου, έστειλε Γράμματα σε πολλούς, και κυρίως στον αδερφό του, τον Michael Dostoyevsky. Όμως, θα άξιζε κάποιο να ξεχωρίσουμε, το περίφημο Pivotal letter, όπου αποκαλύπτει στην σύζυγο πως άλλαξε σαν άνθρωπος. Πιστεύει πως αν δεν είχε χάσει τα πάντα στον τζόγο δεν θα υπήρχε αυτή η αλλαγή. Κακοί οιωνοί: ο μπαμπάς του του έλεγε κάτι άσχημο αλλά και πως το μαλλί της συζύγου του έγινε μαύρο. Οι οιωνοί τον έβαλαν σε σκέψεις, μέχρι που πήγε στο καζίνο όπου παίζει με μεγάλά αληθινά ποσά και τα χάνει όλα. Πίστευε πως το καζίνο είναι ορθόδοξη εκκλησία, βγήκε απ’ αυτό σαν τρελός αναζητώντας πλέον την εξυγίανση. Φοβόταν πως θα χάσει την αγάπη της συζύγου του. Πλέον στο πρόσωπο της βλέπει τον σωτήρα του και την παρακαλεί να μην τον αφήσει. Της υπόσχεται πως θα δουλέψει σκληρά, όμως το βασικότερο που έκανε την τότε σύζυγο του να τον πιστέψει είναι η περίφημη φράση Every cloud has a silver lining, δηλαδή, από μια άσχημη κατάσταση πάντα δημιουργείται κάτι όμορφο. Παραδέχτηκε πως ο θάνατος του αδερφού του, ο θάνατος της πρώην συζύγου του Μαρία Ισάγιεβα, τα χρέη που είχε , αλλά και η αδυναμία του να κερδίζει. Το 1837 έχασε την μητέρα του, το 1839 έχασε τον μπαμπά του, το 1857 παντρεύεται την Μαρία Ισάγιεβα, το 1865 κάνει πρόταση Γάμου στην Σουσλόβα Απολινάρια, όμως δεν Γίνεται δεχτή. Το 1867 παντρεύεται την Άννα ΓκριΓκόριεβνα, έζησαν μαζί στο εξωτερικό. Το 1868 Γεννιέται η κόρη του Σοφία, όμως την χάνει λίγους μήνες αργότερα. Το 1869 Γεννιέται η κόρη του Λούμποβ στην Δρέσδη της Γερμανίας. Την δεκαετία 1861 – 1871 είναι εθισμένος στον τζόγο. Το 1871 στην Αγία Πετρούπολη Γεννιέται ο Γιος του Φίοντορ. Το 1875 Γεννιέται ο Γιος του Αλεξέι Το 1877 κατηγορείται Για λογοκρισία και μπαίνει στην φυλακή Για ακόμη μια φορά. Το 1879 χάνει τον Γιο του Αλεξέι σε ηλικία τριών χρονών. Πίστευε πολύ στην ορθοδοξία και στον και στον ουτοπικό σοσιαλισμό. Είχε ζήσει πόνο στην ζωή του με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί να θέληση να εξερευνήσει τι είναι αυτό το μυστήριο. Μέσα από τους χαρακτήρες δίνει έμφαση στο συγκεκριμένη ανθρώπινη αξία. Πίστευε πως είναι μια αξία που δεν αλλάζει, δεν επουλώνεται. Ένιωθε πως η ορθοδοξία του πρόσφερε ένα είδος δικαιολογίας και θεραπείας του πόνου. Πίστευε πως η ζωή είναι ένα ταξίδι μέσα στον πόνο. Ήταν μεγαλωμένος με την ορθόδοξη εκκλησία. Η μητέρα του ήταν ο άνθρωπος που τον μύησε σε εκείνη την κατεύθυνση, να διαβάζει παλαιά και κενή διαθήκη, Εκτός από τις θρησκευτικές ανησυχίες, είχε και έντονες πολιτικές ανησυχίες, πολλές φορές μπλέχτηκε με πολιτικά κύκλους εκείνης της εποχής. Ο ουτοπικός σοσιαλισμός ήταν ένα κίνημα που αναπτύχθηκε στα τέλη του 18ου αιώνα. Ο Ντοστογιέφσκι υποστήριξε το συγκεκριμένο κίνημα στο παντοτινό δίκαιο. Το συγκεκριμένο κίνημα βασίστηκε στην διαφορά ανάμεσα στην αληθινή χριστιανική θρησκεία, στην δύναμη της πίστης, στην εμπιστοσύνη στις ανθρώπινες δυνάμεις, στην Γενναιοδωρία και την καλοσύνη του θεού. Ο ουτοπικός σοσιαλισμός έφτασε στην Ρωσία το 1840, και είχε σαν στόχο την οικοδόμηση ενός νέου πολιτισμού. Έφερε ριζοσπαστικές ιδέες, όπως η επαναστατικότητα, οποίες στηρίχθηκαν από αρκετούς ανθρώπους εκείνης της εποχής, όπως τον φιλόσοφο Τσαρλς Φουριέ και τον αυστριακό συνθέτη Γιόχαν Στράους. Όμως, το 1860, ο Ντοστογιέφσκι στήριξε την Γενική αποδοχή και την συγχώρεση. O Ντοστογιέφσκι ήταν βιωματικός συγγραφέας οποίος εστίασε πολύ στην ψυχολογία του ανθρώπου και πως εκείνη επηρεάζεται από τις καταστάσεις που ζούμε. Τέλος,. Έφυγε από την ζωή τον Νοέμβριο του 1881 στην Αγία Πετρούπολη, αιτία του θανάτου ήταν το σπάσιμο ενός αιμοφόρου αγγείου στα πνευμόνια του.
Όλοι οι άνθρωποι αναγκαζόμαστε να κάνουμε λάθη, όμως έτσι μαθαίνουμε να ακολουθούμε στο σωστό.
Kostas Fantasy
https://library.oapen.org/bitstream/handle/20.500.12657/26107/1003980.pdf?sequence=1&isAllowed=y
https://holybooks.com/fjodor-dostojevskij-complete-works/
file:///C:/Users/USER/Downloads/3-FyodorDostoevsky-FULLYFINAL.pdf
https://blog.studyiq.com/fyodor-dostoevsky-biography-free-pdf-download/
https://www.ft.com/content/e39a7da1-e39c-4f7a-842d-b7344bf6e82a
https://www.holybooks.com/wp-content/uploads/Letters-of-Fyodor-Michailovitch-Dostoevsky-to-his-Family-and-Friends.pdf
https://eng.ichacha.net/zaoju/katorga.html
https://www.rcwalton.com/wp-content/uploads/2016/08/Brothers-Karamazov-The-1.pdf
https://www.supersummary.com/poor-folk/summary/
https://www.enotes.com/topics/poor-folk/themes#
Perry E. Franz, #086310065, Professor Kate Holland, SLA314, October 21, 2012
https://www.utpjournals.press/doi/pdf/10.3138/uram.33.1-2.85
https://www.utpjournals.press/doi/pdf/10.3138/uram.33.1-2.85
https://www.gradesaver.com/the-brothers-karamazov/study-guide/themes
https://www.cliffsnotes.com/literature/n/notes-from-underground/summary-and-analysis/part-1-the-footnote
https://www.litcharts.com/lit/crime-and-punishment/themes
https://www.thomascummins.com/dostoevsky-timeline
https://www.fedordostoevsky.ru/pdf/lfd_1922.pdf
https://www.gutenberg.org/ebooks/36034
https://www.holybooks.com/wp-content/uploads/White-Nights-And-Other-Stories.pdf
file:///C:/Users/USER/Downloads/toaz.info-dostoevsky-white-nightsdocx-pr_9306920653ccfa6622aea3767d5f01f3.pdf
https://digitalrepository.trincoll.edu/cgi/viewcontent.cgi?article=1020&context=theses
https://www.goodreads.com/quotes/135415-man-is-a-creature-that-can-get-accustomed-to-anything
https://www.gutenberg.org/files/37536/37536-h/37536-h.htm
https://www.gutenberg.org/files/37536/37536-h/37536-h.htm
https://digitalrepository.trincoll.edu/cgi/viewcontent.cgi?article=1020&context=theses
file:///C:/Users/USER/Downloads/Notes_From_the_Dead_House_An_Exercise_in_Spatial_R.pdf
https://www.holybooks.com/wp-content/uploads/The-House-of-the-Dead.pdf
http://www.bookrags.com/shortguide-possessed/#gsc.tab=0
file:///C:/Users/USER/Downloads/LounsberyDemonsarticleSlavicReview.pdf
https://www.coursehero.com/lit/The-Idiot/
https://www.gutenberg.org/files/2638/2638-h/2638-h.htm
https://hesse.projects.gss.ucsb.edu/works/idiot.pdf
https://core.ac.uk/download/pdf/235190462.pdf
file:///C:/Users/USER/Downloads/WhyDostoevskyQuitGambling%20(2).pdf
https://languagehat.com/the-eternal-husband/
https://www.gradesaver.com/the-dream-of-a-ridiculous-man/study-guide/analysis
https://ia800701.us.archive.org/16/items/lettersoffyodorm00dostiala/lettersoffyodorm00dostiala.pdf
file:///C:/Users/USER/Downloads/WhyDostoevskyQuitGambling%20(3).pdf
file:///C:/Users/USER/Downloads/83286%20(1).pdf
https://onemorelibrary.com/index.php/en/books/major-collections/book/fyodor-dostoyevsky-collection-311/an-unpleasant-predicament-2351
https://www.degruyter.com/document/doi/10.9783/9781512806182-010/pdf
https://holybooks-lichtenbergpress.netdna-ssl.com/wp-content/uploads/Buried-Alive.pdf
https://core.ac.uk/download/pdf/38633941.pdf
Amity Institute of English Studies and Research, AMITY UNIVERSITY UTTAR PRADESH, INDIA , Major Project I, On - Psychological Portrayals in Fyodor Dostoevsky’s Crime and Punishment and Demons , In partial fulfilment of the requirements for Award of Degree of BA Hons. English
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου